Niestety przewlekła niewydolność nerek związana jest z procesem chorobowym, który wraz z upływem czasu postępuje. Nie można, niestety, odwrócić procesu uszkadzania nerek. Aby mówić o przewlekłej niewydolności nerek, konieczne jest sprawdzenie wskaźnika zwanego GFR, który informuje nas o przesączaniu kłębuszkowym, które ma miejsce w nerkach. W zależności od wartości GFR klasyfikuje się przewlekła niewydolność nerek. Jej pierwszy stopień związany jest z wartościami GFR, które wahają się od 60-89ml/min, stopień drugi obejmuje wartości od 30 do 59ml/min, o trzecim mówimy, gdy GFR wynosi 15-29ml/min, a czwarty, zwany też przewlekłą schyłkową niewydolnością nerek rozpoznaje się, kiedy wartość GFR jest mniejsza niż 15ml/min.
Co wywołuje przewlekłą niewydolność nerek?
Ta patologia rozwija się u pacjentów z cukrzycą, u których stwierdzono zmiany zwane neuropatią, także w może wystąpić w przebiegu nadciśnienia tętniczego. U dużej liczby pacjentów za powód pojawienia się u nich przewlekłej niewydolności nerek uznaje się kłębuszkowe zapalenia nerek. Również choroby, które związane są z nieprawidłowym funkcjonowaniem cewek nerkowych czy z obecnością wielu torbieli w obrębie nerek mogą spowodować powstanie przewlekłej niewydolności nerek.
Pacjenci, u których rozwija się przewlekła niewydolność nerek, wraz z upływem czasu prezentują objawy, które związane są z zaburzeniami w obrębie układu krążenia, układu oddechowego, pokarmowego, nerwowego. Bardzo często pojawiają się również nieprawidłowości dotyczące gospodarki hormonalnej, mineralnej, poziomów elektrolitów.
Leczenie przewlekłej niewydolności nerek musi być ukierunkowane na wiele aspektów. Po pierwsze zależy ono od tego, co pierwotnie wywołało nieodwracalne zaburzenia funkcjonowania nerek. Powinno ono także maksymalnie chronić chorego przed powikłaniami, które niesie ze sobą niewydolność nerek. Pożądanym celem leczenia jest także hamowanie, na ile to możliwe, dalszego rozwoju choroby. Bardzo ważne staje się kontrolowanie i zmniejszanie białkomoczu, w tym celu często stosuje się leki z grupy inhibitorów konwertazy. Istotne jest również, aby pacjenci mieli dobrze wyrównane farmakologicznie ciśnienie tętnicze krwi.
Lekarze starają się także, aby skutecznie przy użyciu leków normalizować wskaźniki gospodarki lipidowej. Niezwykle ważne jest utrzymywanie i dbanie przez pacjenta o dobre nawodnienie organizmu. Węglan wapnia stosowany przez chorych pozwala im minimalizować kwasicę. Niestety duża część chorych wymaga w którymś momencie leczenia nerkozastępczego. Przy kwalifikowaniu pacjenta do tej terapii bierze się pod uwagę stan ogólny pacjenta, objawy, parametry biochemiczne. Początkowo zazwyczaj pacjent jest kwalifikowany do dializ. Jednocześnie czeka on w kolejce na przeszczep nerki.
Czy znacie kogoś, kto cierpiał na tę chorobę? Jakie leczenie zastosowano? Wypowiedzcie się.
