Pracownicy niektórych zawodów, którzy w szczególny sposób są narażeni na ekspozycję na różnego rodzaju związki chemiczne, znajdują się w grupie ryzyka. U niewielkiej liczny pacjentów można odkryć defekt genetyczny, który jest przyczyną tej choroby.
W czym tkwi istota przewlekłej obturacyjnej choroby płuc?
Długotrwałe drażnienie pewnymi substancjami jak przede wszystkim dym tytoniowy wywołuje stany zapalne w płucach. Dochodzi także do obturacji, czyli zmniejszania przepływu powietrza przez drogi oddechowe. Takich zmian nie da się całkowicie odwrócić.
Na jakiej podstawie można wnioskować, że ktoś cierpi na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc?
Charakterystycznym symptomem jest odkrztuszanie plwociny. Najbardziej nasila się ono w godzinach porannych, zaraz po przebudzeniu. Chorzy odkrztuszają plwocinę przez długi okres czasu. Drugi dość typowy objaw to kaszel. Cechuje go znowu fakt, iż towarzyszy pacjentowi przez długi okres czasu. Zwykle dokucza on pacjentom każdego dnia, ale bywa i tak, że przez jakiś okres czasu jest, później znika, a potem znów wraca. Z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc współistnieć może także uczucie braku tchu. Na początku pojawia się ono tylko w sytuacjach wzmożonego wysiłku fizycznego, a później jest obecne także, gdy chory jest w spoczynku, siedzi, leży.
Opisane objawy jedynie sugerują tę chorobę. Dlatego też pacjentowi zleca się wykonanie różnych badań, które mają na celu potwierdzenie lub wykluczenie podejrzeń i ukierunkowanie dalszego procesu diagnostycznego. Oprócz badań laboratoryjnych, prześwietla się także klatkę piersiową. Badanie, które odgrywa szczególnie dużą rolę w procesie diagnostycznym, to spirometria.
Jak leczyć przewlekłą obturacyjną chorobę płuc?
Wszystkim chorym zaleca się, aby rzucili palenie papierosów. Wyzwolenie się z tego nałogu w większości przypadków może przyczynić się do zminimalizowania skutków tej choroby i sprawić, aby choroba nie postępowała. To, jakie leki, w jakich dawkach i jak często będzie przyjmował pacjent, determinowane jest tym, jak bardzo zaawansowane jest stadium choroby i jaki jest stan ogólny pacjenta.
W procesie leczenia wykorzystuje się również leki, których działanie polega na rozszerzaniu oskrzeli. Do nich zalicza się takie grupy leków jak: beta2-mimetyki, leki przeciwcholinergiczne i metyloksantyny. Niektórzy pacjenci wymagają włączenia glikokortykosteroidów podawanych drogą wziewną. Ponieważ choroba doprowadzić może do przewlekłej niewydolności oddechowej, to w ciężkich przypadkach stosuje się tlenoterapię.
Czy znacie kogoś, kto cierpiał na tę chorobę? Jakie leczenie zastosowano? Wypowiedzcie się.
