Do skręcenia stawu skokowego predysponują różnego rodzaju upadki, nieprawidłowe postawienie nogi na podłożu. Odnotowuje się, iż dużo przypadków skręceń tego stawu powstaje w wyniku wypadków komunikacyjnych. Czasem skręcenie kostek może być wywołane intensywnym treningiem, co gorsza – w nieodpowiednio dobranych butach. Dość liczną grupą osób, które doświadczają takiego urazu, stanowią ludzie z nadwagą.
Co oznacza określenie skręcenie stawu? Tym terminem opisuje się uszkodzenia więzadeł, które są elementami stabilizującymi dany staw. Stopień nasilenia więzadeł, miejsca ich uszkodzenia, stan przyczepów więzadeł mogą być bardzo różne. Od tego zależy również przebieg choroby, a także wybór terapii.
Jak rozpoznać skręcenie stawu skokowego?
Oczywiście należy połączyć okoliczności nabycia urazu z objawami, które powstały w jego wyniku. Symptomów raczej nie da się nie zauważyć. Należą do nich: obrzęk w okolicach kostki, jest ona spuchnięta. W porównaniu z kończyną zdrową na pierwszy rzut oka miejsce objęte procesem patologicznym wydaje się poszerzone i dużo większe. Do tego dołącza się ból, który nasila się przy wykonywaniu ruchów. Dolegliwości bólowe oraz zmiany patologiczne powodują ograniczenie ruchomości w stawie.
W przypadku takiego urazu pomocne mogą być lód i lekarz ortopeda. Zimne okłady przykładane w okolice kostki zmniejszają obrzęk i łagodzą dolegliwości bólowe. W każdym przypadku bezwzględnie należy zgłosić się do lekarza ortopedy. Nie warto czekać i odkładać wizyty u lekarza. Zwlekanie i niewdrożenie odpowiedniego leczenia mogą spowodować poważne skutki – utrudnienie poruszania się, dłuższą późniejszą terapię, narażenie na zwyrodnienia w stawie skokowym.
Co sprawdza ortopeda?
Lekarz ortopeda musi zbadać pacjenta. Określa on, jak duży jest obrzęk i jak bardzo nasilone są ograniczenia ruchomości w stawie skokowym. Takie informacje pomagają ocenić lekarzowi, jak duże jest uszkodzenie. Czasami wykonuje on również USG, aby zobiektywizować swoje przypuszczenia.
Wyróżnia się trzy stopnie skręcenia stawu skokowego. W najlżejszym zaleca się odpoczynek, zimne okłady, zakłada się również pacjentowi opatrunek niejako stabilizujący staw. Takie lekkie przypadki nie są liczne. Zazwyczaj leczenie obejmuje zastosowanie łuski gipsowej, którą nosi się przez około 2 tygodnie, ma ona na celu stabilizowanie uszkodzonego miejsca. Gdy uszkodzenie jest duże, wówczas przedłuża się czas utrzymywania stabilizacji za pomocą gipsu do 3-4 tygodni.
W każdym przypadku wskazane jest poruszanie się przy pomocy kul, aby odciążyć kończynę, w obrębie której doszło do urazu. Zaleca się także unoszenie nogi podczas siedzenia czy leżenia.
Mieliście kiedyś skręconą kostkę? „Leczyliście” ją na własną rękę czy też nie obeszło się bez gipsu? Podzielcie się swoimi doświadczeniami.
