W naszej kulturze używa się często określenia „pięta Achillesa”, a mówiąc tak, zwracamy uwagę na czy eksponujemy czyjś słaby punkt. Warto zatem zastanowić się, czyją piętą Achillesową jest zapalenie ścięgna Achillesa?
Schorzenie to najczęściej rozpoznaje się u dwóch grup osób. Pierwszą z nich są osoby, które nie są przyzwyczajone do wykonywania dużego wysiłku fizycznego, prowadzą bierny tryb życia i nagle decydują się na duży wysiłek. Takie działanie jest bardzo nierozsądne. Jeśli ktoś zaczyna ćwiczyć, powinien zawsze zaczynać od rozgrzewki. Nauczyciele w szkole mieli rację, że zwykle prowadzili na początku zajęć wychowania fizycznego rozgrzewki. Kolejna rada dotyczy intensywności treningu. Czas ćwiczeń powinien być stopniowo zwiększany, również zwiększanie dotyczy nasilenia i intensywności samych ćwiczeń.
Druga grupa osób, które cierpią na zapalenie ścięgna Achillesa, to sportowcy, a wśród nich prym wiodą biegacze. Chociaż są oni wytrenowani i przyzwyczajeni do dużego wysiłku fizycznego, to nie chroni ich to przed kontuzjami. Zbyt obciążający trening, bieganie pod górę, niewłaściwy dobór obuwia czy nieodpowiednia nawierzchnia to główne czynniki predysponujące do zapalenia ścięgna Achillesa. Ze względu na to wszystko, warto zawsze zaczynać trening od rozgrzewki, planować go starannie, systematycznie i stopniowo. Pomocne są także wykonywane przed i po wysiłku ćwiczenia rozciągające.
Zapalenie ścięgna Achillesa może mieć charakter ostry i przewlekły. Dużo częściej spotka się ostre zapalenie. Pacjenci odczuwają silny ból, zwłaszcza przy próbie stawania na palcach, taki ruch jest w zasadzie u nich niemożliwy z powodu dolegliwości bólowych. Również nie mogą sprawnie chodzić, gdyż w momencie napinania ścięgna pojawiają się silne bóle. Czasami w miejscu, w którym przebiega ścięgno, widoczny jest wyraźny obrzęk oraz możliwe jest pojawienie się innych cech stanu zapalnego zaczerwienienia, ocieplenia tego miejsca. Zapalenie przewlekłe może wynikać z niewłaściwego leczenia ostrego stanu zapalnego.
Co przynosi pacjentom ulgę?
Oczywiście osoba z takimi dolegliwościami powinna zaprzestać wykonywania obciążających ćwiczeń i podejmowania wysiłku fizycznego. Ból i objawy stanu zapalnego uśmierzać mogą okłady, do których wykorzystuje się kostki lodu. Noga, w której toczy się proces chorobowy, powinna być unieruchomiona. Czasem w tym celu robi się opatrunek z bandaża elastycznego, ale niekiedy konieczne jest nawet założenie gipsu. Warto zaopatrzyć się w specjalne wkładki, które umieszcza się pod piętą. Umożliwiają one odciążenie ścięgna Achillesa. W późniejszym okresie zaleca się także poddanie się rehabilitacji, aby zminimalizować ryzyko nawrotów kontuzji.
Mieliście kiedyś problemy ze ścięgnem Achillesa? Jak sobie poradziliście? Podzielcie się swoimi doświadczeniami.
