Do najważniejszych zadań należy ustalenie dawek leków w taki sposób, aby poziomy glukozy u danego pacjenta były prawidłowe. Jednym z wielu możliwych powikłań cukrzycy jest stopa cukrzycowa. Patologia ta może być w różnym stopniu nasilona i zaobserwować można dynamizm rozwoju jej objawów. Początkowo na stopie pojawić się mogą dość płytkie, powierzchowne owrzodzenia. Z czasem dochodzić może do ich pogłębiania się, tak, że sięgają do mięśni, stawów. W kolejnej fazie tej patologii dołączyć się mogą objawy zapalenia kości oraz szpiku kostnego. W bardzo zaawansowanych przypadkach zaobserwować można zgorzel palców, a nawet całej stopy.
W powstawaniu zespołu stopy cukrzycowej biorą udział dwa najważniejsze czynniki. Pierwszym z nich są zaburzenia ukrwienia. Związane są one ze zmianami miażdżycowymi oraz utratą elastyczności i stwardnieniem ścian tętnic, zarówno tych o mniejszej, jak i większej średnicy. Jeśli u danego pacjenta dominują zmiany dotyczące naczyń, to wtedy taką stopę cukrzycową uważa się za stopę niedokrwienną. Wówczas pacjenci zgłaszają się do lekarzy z następującymi objawami – podają, iż skóra, która pokrywa chorą stopę jest zimniejsza. Na stopie widoczne są zmiany zgorzelowe. Główną dolegliwością jest ból. Występuje on zarówno wtedy, gdy ktoś wykonuje ruchy stopą, jak i wówczas, gdy stopa jest w spoczynku. Lekarz w trakcie badania prawdopodobnie stwierdzi, że nie wyczuwa tętna na tętnicach stopy.
Drugi czynnik, który odgrywa istotną rolę w powstawaniu stopu cukrzycowej, to czynnik neuropatyczny. Zmiany dotyczą wtedy nerwów. W związku z tym, że w obrębie stopy przebiegają zarówno nerwy ruchowe, czuciowe jak i autonomiczne, każdy z tych trzech typów może być dotknięty zmianą patologiczną. Charakterystyczne są wtedy zaburzenia czucia w obrębie stopy. Na skórze stopy pojawiają się zmiany troficzne, modzele, owrzodzenia. Proces chorobowy może uszkadzać struktury kostne. Bywa, iż obserwuje się zaniki lub przykurcze mięśni.
Chorzy na cukrzycę, u których pojawią się zmiany w obrębie stopy, powinni szczególnie bacznie dbać o higienę stóp. Każdego dnia nawykowo powinni oglądać stopy, myć je w ciepłej wodzie, a następnie dokładnie wycierać. Zaleca się, aby unikali chodzenia na bosaka. Ważne, aby zakładali skarpety, a dopiero na nie buty. Tacy pacjenci muszą być poinformowani, aby w momencie dostrzeżenia u siebie jakichkolwiek niepokojących ich patologii na stopach, zgłosili się do lekarza.
Dlaczego mając cukrzycę warto dbać o stopy?
Dlatego, że zaniedbania mogą doprowadzić do groźnych powikłań. Głębokie owrzodzenia ciężko się leczą, są bolesne i drążą w głąb ciała, penetrując napotkane tkanki. Możliwe jest wystąpienie stanu zwanego stawem Charcota. Wówczas początkowo stopa jest zaczerwieniona, wręcz gorąca i opuchnięta. Niestety taki stan może doprowadzić do zniekształceń stopy, złamań kości, zwichnięć stawów.
Czy znacie kogoś kto cierpiał na tę chorobę? Jakie leczenie zastosowano? Czy było skuteczne? Wypowiedzcie się!
