Największa ilość tętniaków tworzy się jednak na podłożu zmian, które zachodzą w naczyniach w przebiegu miażdżycy. Dlatego niezmiernie ważne są działania profilaktyczne. W tym wypadku sprowadzają się one przede wszystkim do stosowania się do zasad zdrowego trybu życia. Bardzo istotną rolę odgrywa zaprzestanie palenia papierosów. To czynnik, który przyczynia się nie tylko do rozwoju zmian miażdżycowych, ale także na późniejszych etapach zwiększa ryzyko pęknięcia tętniaka. Niezmiernie istotna jest dbałość o to, aby ruch stanowił nieodłączny element naszego życia. Optymalnie dobrana i zbilansowana dieta pozwala zmniejszyć ryzyko miażdżycy. Ważne jest, aby tłuszcze zwierzęce były zastępowane tłuszczami roślinnymi, aby czerwone mięso było spożywane w umiarkowanych ilościach. Jak zawsze, naużywanie alkoholu przyczynia się do postępowania zmian miażdżycowych.
Jeśli u pacjenta istnieje podejrzenie występowania tętniaka, należy wykonać różne badania. Stosunkowo często spotyka się tętniaki w obrębie aorty, zwłaszcza w odcinku brzusznym, a rzadziej w odcinku piersiowym. W diagnostyce zastosowanie mają zdjęcia rentgenowskie klatki piersiowej, badanie echokardiograficzne. Bardzo przydatne jest wykonanie tomografii komputerowej z użyciem opcji angio. Przy podejrzeniu tętniaka aorty brzusznej wykonuje się badanie ultrasonograficzne. Czasami wykrywa się tętniaka u pacjenta, u którego nie stwierdza się żadnych objawów, natomiast został on skierowany na któreś z powyższych badań z innych powodów.
Niekiedy, zwłaszcza podczas badania USG jamy brzusznej, okazuje się, że aorta na tym odcinku uległa poszerzeniu. Konieczne jest wówczas zmierzenie i opisanie średnicy tętniaka. Jeśli mieści się ona w zakresie 3-4 centymetrów, to monitoruje się stan pacjenta i ewentualne postępowanie choroby poprzez wykonywanie co rok badania USG. Średnica, która wynosi między 4 a 4,5 centymetra, wymaga kontroli raz na pół roku. Natomiast tętniaki, których wielkość przekracza 4,5 centymetra, wymagają, aby leczeniem zajęli się specjaliści chirurgii naczyniowej.
Leczenie tętniaków może opierać się albo na leczeniu operacyjnym, albo na podejmowaniu działań wewnątrznaczyniowych. Zabieg operacyjny polega – najogólniej mówiąc – na założeniu w miejscu, w którym znajdowało się poszerzenie tętnicy, specjalnej protezy naczyniowej. Oczywiście przed zabiegiem chory musi spełnić odpowiednie warunki, należy także dokładnie przeanalizować przeciwwskazania do takiego zabiegu.
Alternatywne postępowanie opiera się na wszczepieniu choremu stentgraftu przy stosowaniu metod chirurgii wewnątrznaczyniowej.
Czy znacie kogoś, kto cierpiał na tę chorobę? Jakie leczenie zastosowano? Wypowiedzcie się.