Jak można się domyślić, trwają badania, które poszukują przyczyn, czynników, które odgrywają rolę w etiologii choroby. Na dzień dzisiejszy nie jest ona poznana. Posiadamy jednak wiedzę odnoszącą się do tego, jakie zmiany powstają w organizmie chorego. W przebiegu tej choroby obecne są nacieki limfocytów, które umieszczają się w gruczołach wydzielania zewnętrznego. Ponadto często współistnieją stany zapalne, które mogą być zlokalizowane w różnych narządach chorego.
Kiedy należy podejrzewać istnienie zespołu Sjögrena? Dosyć charakterystyczne dla tej choroby są objawy suchego oka. Pacjenci podają, że mają wrażenie, jakby w ich oku pod powiekami znajdowały się ziarenka piasku. Czasami opisują, że czują, jakby oko było wyschnięte.
Gdy lekarz pyta, od kiedy występują takie dolegliwości, zwykle uzyskuje się odpowiedź – od dłuższego czasu, a po prośbie o dokładniejsze podanie ram czasowych, okazuje się, że stan taki trwa od kilku miesięcy. Objawy oczne mogą przybierać także postać uczucia pieczenia. Niekiedy mogą się one nasilać po ekspozycji na wiatr, światło, dym papierosowy. Lekarze chcą się również dowiedzieć, czy pacjent próbował stosować preparaty tzw. sztucznych łez i czy przynosiły one poprawę. Kolejnym symptomem dosyć typowym dla zespołu Sjögrena jest suchość w jamie ustnej. Pacjenci w związku z tym mają trudności w spożywaniu pokarmów. Przy spożywaniu posiłków muszą często popijać poszczególne kęsy. Uczucie suchości w jamie ustnej sprawiają, że chorzy nie odczuwają dobrze różnych smaków. W trakcie badania fizykalnego wykonywanego przez lekarza czasem stwierdza się powiększenie ślinianki podżuchwowej lub przyusznej. Nierzadko zdarza się, że pacjenci zgłaszają lekarzowi także inne dolegliwości. Wśród nich mogą się znaleźć bóle stawów, występowanie objawu Raynauda i wiele innych.
Same objawy zgłaszane przez pacjenta są dopiero początkiem drogi diagnostycznej. Ważne jest, aby skierować pacjentów na badanie do okulisty. Za pomocą specjalnych prób i testów ocenia się jak dużo łez wydzielanych jest u danego pacjenta, sprawdza się także wygląd rogówki oka.
Istotne znaczenia ogrywa również sprawdzenie ilości produkowanej śliny. Pacjent powinien mieć także wykonane badania, które pozwolą lekarzowi na uzyskanie informacji dotyczących wyglądu i funkcjonowania ślinianek. Czasami istnieje potrzeba wykonania biopsji ślinianki i zbadanie materiału przez patomorfologa, który określi czy w obecne są charakterystyczne nacieki z limfocytów. Sprawdza się również czy i w jakim mianie występują niektóre przeciwciała, chodzi tu przede wszystkim o przeciwciała anty-Ro i anty-La oraz przeciwciała ANA. Aby lekarz mógł rozpoznać tą chorobę, pacjent musi spełniać ściśle określone kryteria.
Czy znacie kogoś kto cierpiał na tę chorobę? Jakie były pierwsze objawy? Wypowiedzcie się!
