Coachingiem zespołowym określimy takie działania coachingowe, które odnoszą się do zespołu osób pracujących wspólnie nad konkretnym projektem lub projektami, a zadaniem coacha jest wspomaganie podnoszenia kompetencji tej grupy, jednak z zachowaniem uwagi dla potrzeb jednostek i poprzez ich indywidualny rozwój.
Coaching grupowy to taka odmiana coachingu, która zajmuje się coachingiem indywidualnym, ale w pracy z wieloma osobami naraz. Oznacza to spotkania tej grupy osób i prowadzenie wspólnego treningu pod kątem rozwoju jednostki. Taka forma coachingu czerpie dodatkowe walory z atutów cechujących pracę grupową. Coaching grupowy ma w sobie cechy coachingu w tradycyjnym rozumieniu oraz te charakteryzujące szkolenia. Jest użyteczny w sytuacjach, gdy pracownicy potrzebują dogłębniejszej diagnozy stanu swoich kompetencji i wspomagania ich rozwoju, intensywniejszego niż podczas standardowych szkoleń. Wsparcie w grupie osób o podobnych celach rozwojowych jest nie do przecenienia. Praca w takim zespole odbywa się w oparciu o potrzeby wspólne, ale wyrażane jednostkowo poszczególne kompetencje.
Ważnym aspektem takich grupowych sesji coachingu jest zaufanie. Tak jak w coachingu indywidualnym, gdzie pracownik musi ufać coachowi, choćby po to, by szczerze odpowiadać na jego pytania i udzielać wyjaśnień, tak w coachingu grupowym dochodzi dodatkowa sprawa poczucia bezpieczeństwa w grupie. Trudno sobie wyobrazić, żeby coaching był efektywny, jeśli zorganizuje się jego grupową odmianę dla niezdrowo rywalizujących ze sobą menadżerów.
Prowadzenie tego typu treningów jest bardzo trudne. Coach musi umiejętnie balansować pomiędzy potrzebami poszczególnych osób, ich emocjami, niekiedy poczuciem zawstydzenia swoimi brakami, szczególnie w kulturach organizacyjnych, które opierają się na nieujawnianiu słabych stron.
Słyszeliście o tego coachingu grupowym? Co o tym myślicie? Podzielcie się opinią.
