Dobre zasady prowadzenia dyskusji (i ogólnie komunikacji) wskazują na potrzebę częstego używania parafraz i pytań. Skuteczna wymiana informacji jest możliwa wtedy, gdy odbiorca komunikatu dobrze rozumie intencje nadawcy. Żeby uniknąć nieporozumień warto parafrazować to, co powiedział uczestnik dyskusji. W ten sposób jednocześnie upewnimy się czy dobrze zrozumieliśmy jego przekaz i podsumujemy tę wiedzę dla pozostałej części grupy. Zadając pytania i prosząc o precyzowanie wypowiedzi, ograniczamy ryzyko błędnej interpretacji.

Podczas dyskusji często spotkamy się z różnicami zdań pomiędzy członkami grupy. Rolą trenera jest czuwanie nad tym, by nie doszło do kumulacji napięcia. Należy kierować dyskusją tak, by pokazywać to, co łączy poglądy uczestników. Nie powinno się ignorować ani celowo pobudzać konfliktów wewnątrz grupy. Szkoleniowiec jest odpowiedzialny za wpływ przebiegu szkolenia na samopoczucie uczestników i musi dbać o to, by nie dochodziło do eskalacji negatywnych emocji.

Trener powinien nadawać tempo dyskusji. Podgrzewanie atmosfery drobnymi zawodami np. „kto wypisze więcej zalet e-learningu w ciągu 3 minut?” czy taktownym żartem, skutecznie zwiększa dynamikę pracy w grupie. Tu także należy unikać przesady. Pospieszanie rozmówców może powodować ich wycofywanie się.

Jeśli dyskusja zaczyna nieco kuleć, traci swój rozpęd, można też próbować zachęcać członków grupy do wypowiadania się. Jednak takie działanie wprost często nie przynosi zamierzonego efektu. Lepiej więc spróbować trochę innej metody, polegającej na stosowaniu sprzeciwu wobec wyrażonej przez kogoś opinii. Taka technika negacji może skutecznie rozkręcić rozmowę na nowo. Warunkiem jej skuteczności jest odpowiednie dawkowanie sprzeciwu. Kategoryczne „ależ to bzdura, myli się Pan!” może odnieść skutek odwrotny do zamierzonego i skłonić krytykowaną osobę do opuszczenia sali. W pracy trenera wyczucie i takt to bardzo ważne cechy

Uwaga!

Nic tak nie łechce ego większości osób, jak publiczna pochwała. Dobrze też działa jako motywator do dalszego podejmowania działania. Dlatego warto chwalić za intersujące wypowiedzi. Należy jednak uważać, by nie przedobrzyć. Chwalenie wszystkich i za wszystko zmniejsza magiczną moc takiego zabiegu.

Co powiecie o powyższych propozycjach? Macie inne pomysły na udaną dyskusję? Podzielcie się nimi.

PODZIEL SIĘ
Poprzedni artykułTrudny rozmówca na szkoleniu – jak sobie radzić?
Następny artykułE-learning – zalety, wady

Katarzyna Aleksandrzak – absolwentka psychologii specjalizująca się w psychoedukacji i szkoleniach metodami aktywnymi. Prócz licznych staży, doświadczenie zdobywała podczas treningów superwizowanych w szkole trenerów Grupa TROP. Autorka scenariuszy szkoleniowych.

Nasz specjalista pisze o sobie:

Kilka lat temu ukończyłam studia z zakresu psychologii w Wyższej Szkole Psychologii Społecznej. Psychologia odkąd pamiętam była moją pasją i z tą myślą wybierałam kierunek kształcenia. Zarówno uczelnia, jak i praca na stażach, praktykach, a później zawodowa, pozwoliły mi odkryć znacznie więcej zastosowań znajomości tej dziedziny nauki niż się spodziewałam. Najciekawsze jest dla mnie łączenie jej z nowoczesnymi technologiami, wykorzystaniem w marketingu z naciskiem na jego internetową formę czy też w e-learningu i szeroko pojętym zarządzaniu.

Interesuję się także metodyką szkoleń, ukończyłam specjalizację z psychoedukacji metodami aktywnymi. Swoją przyszłość zawodową łączę z pracą trenera kompetencji miękkich. Zawsze lubiłam też pracę z tekstami, co pozwala mi od wielu lat wykonywać zawody, w których umiejętność sprawnego posługiwania się słowem pisanym jest niezbędna. Żeby ponieść swoje zdolności w tym zakresie odbyłam studia podyplomowe o specjalizacji Edytorstwo Współczesne, na kierunku Edytorstwa i Krytyki Tekstu Uniwersytetu Kardynała Wyszyńskiego.

Prywatnie jestem mamą bliźniaczek i większość mojego wolnego czasu spędzam ze swoimi dziećmi. Pozostałe chwile uwielbiam poświęcać na czytanie – literatura to moja największa pasja.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here