– jeśli chodzi w wiek, to ratownikiem może zostać każdy w wieku 18-35 lat, po spełnieniu szeregu wymogów oraz potwierdzeniu posiadanych umiejętności poprzez zdanie egzaminów i przejście okresu kandydackiego. Podstawowym warunkiem, który mam ogromny wpływa na możliwość bycia ratownikiem jest stan zdrowia. Do GOPR nie są przyjmowane osoby, które mają lęk wysokości. Oprócz tego należy wykazać się sprawnością fizyczną, chęcią niesienia pomocy oraz poświęceniem na ten cel swojego wolnego czasu. Najlepiej, aby taka osoba mieszkała na terenie działania swojej grupy GOPR. Trudno również wyobrazić sobie ratownika pozbawionego umiejętności poruszenia się w określonym terenie górskim. Topografię terenu, na którym chcemy pracować powinniśmy mieć w przysłowiowym, „jednym paluszku”. Znajomość innych masywów górskich jest oczywiście wskazana;
– warto również zaznaczyć, że ratownictwo GOPR jest przede wszystkim służbą społeczną, opartą na pracy wolontariacie. W związku z tym często zdarza się, że jednym z kryteriów jest posiadanie ustabilizowanej sytuacji zawodowej. Wynika to, m. in. z faktu, że w pierwszym okresie działalności GOPR kandydat musi sam zakupić sobie sprzęt;
– procedury kwalifikacyjne grup działających w ramach Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego są bardzo podobne. Czasami mogą się pojawić dodatkowe elementy, np. wiedza z budowy i anatomii ciała ludzkiego czy historia taternictwa. Pierwszy etap polega na pójściu do lekarza, który ma ocenić, czy stan zdrowia pozwala na pełnienie tej szlachetnej misji społecznej. Potem należy zdać szereg egzaminów. Obejmują one następujące elementy: jazdę na nartach, topografię działalności grupy, do której aplikuje zainteresowana osoba oraz udzielanie pierwszej pomocy. A wszystko to przed powołaną w tym celu komisją egzaminacyjną;
– po przejściu tego etapu należy zdobyć poparcie dwóch ratowników, którzy zostaną członkami wprowadzającymi. Wówczas rozpoczyna się trwający 2-3 lata okres kandydacki. Należy pamiętać, że nie wolno go skrócić. W trakcie stażu kandydat pełni dyżury ratownicze oraz bierze udział w kursach doszkalających. Najważniejszym szkoleniem, które odbywa się w czasie trwania okresu kandydackiego jest kurs I stopnia ratownictwa górskiego. Kończy się on bardzo trudnym egzaminem. Ukończy tego kursu z pozytywnym wynikiem oraz uchwała zarządu grupy GOPR czyni kandydata członkiem rzeczywistym GOPR. Składa on uroczystą przysięgę na ręce naczelnika grupy i staje się posiadaczem służbowej odznaki.
Czy uważacie, że praca ratownika górskiego jest trudna? Dajcie znać w komentarzu jak ją oceniacie!
