Technik wchodzących w zakres metody odgrywania ról jest sporo. Można korzystać z wybranych lub łączyć poszczególne ich elementy ze sobą. Ważne jest, by organizacja ćwiczenia sprzyjała celom, jakie chcemy osiągnąć. Inscenizacja jako odmiana gry ról polega na pominięciu elementu przygotowanego wcześniej scenariusza ćwiczenia. W tradycyjnym zastosowaniu odgrywania ról praca opiera się na scenariuszu, który może być mniej lub bardziej rozbudowany, może też zawierać miejsce dla improwizacji czy inwencji własnej uczestników szkolenia, bądź go nie przewidywać. Inscenizacja jest bardziej spontaniczna. Może być wynikiem zdarzeń mających miejsce podczas szkolenia, efektem dyskusji na jakiś temat, próbą przedstawienia w realistyczny sposób sytuacji, z którą ktoś miał styczność. Trener może poprosić osobę, która poruszyła taki temat problemowego zajścia, o odegranie wspólnie z nim przebiegu zdarzenia. Taka technika jest bardzo pomocna przy nauce alternatywnych metod postępowania, a jej plusem jest niższy poziom stremowania „aktora”, niż przy zaplanowanym odgrywaniu ról.
Inscenizacje mogą odbywać się w małych podgrupach, przebiegając jednocześnie. To kolejna forma obniżania lęku uczestników przed wystąpieniami. Korzystna dla szkolonych, jest jednak obarczona trudnością dla szkoleniowca, bo wymusza na nim dużą podzielność uwagi. Inną techniką stosowaną podczas inscenizacji są kilkukrotne powtórki w wykonaniu tych samych osób, mające na celu doskonalenie umiejętności w oparciu o coraz bogatsze doświadczenia osób odgrywających role. Można też prosić uczestników, by konkretna inscenizacja została zaprezentowana przez nich kilka razy, ale przez różnych aktorów. Inną techniką jest stosowanie wariantu zamiany aktorów w trakcie inscenizacji, w konkretnym, wskazanym przez trenera momencie.
Zetknęliście się kiedyś z inscenizacjami na szkoleniu? Jakimi? Podzielcie się doświadczeniami.
