Seksoholizm rozpoczyna się w momencie pojawiania się natarczywych myśli i fantazji seksualnych, prowadzących do utraty kontroli nad zachowaniem seksualnym jednostki. Osoby uzależnione nie są w stanie kontrolować swoich impulsów seksualnych, nawet jeżeli zdają sobie sprawę z ich konsekwencji (np. utrata pracy, rozpad związku małżeńskiego). Ich brak samokontroli często prowadzi do poczucia winy, wstydu czy depresji. Ale i to nie jest w stanie ich zatrzymać.
Osoby, które są uzależnione, często odczuwają potrzebę zachowań seksualnych, które stają się coraz to bardziej ryzykowne. Można tu wymienić choćby: seks bez zabezpieczenia, z wieloma partnerami, seks z prostytutkami i romanse pozamałżeńskie z przypadkowo poznanymi osobami.
Inne oznaki uzależnienia seksualnego obejmują regularne występowanie jednej lub kilku z czynności poniżej:
– wyjątkowo częsta masturbacja (stymulacja własnego ciała służąca osiągnięciu satysfakcji seksualnej) czy nadużywanie pornografii,
– obsesyjne spotkania z góry założonym w planach stosunkiem seksualnym (np. przez ogłoszenia w gazecie, chaty internetowe),
– seks z anonimowym partnerem (np. seks na jedną noc).
Komplikację wynikające z uzależnienia od seksu
Seksoholizm wpływa na każdy aspekt życia jednostki. W wielu przypadkach czynności seksualne stają się nadrzędne – ważniejsze niż cokolwiek innego w życiu osoby uzależnionej, w tym od troski o własne zdrowie i bezpieczeństwo, związek (małżeństwo, rodzina, przyjaciele), życie towarzyskie, karierę czy wydajność w pracy.
Uzależnienie od seksu zwiększa ryzyko wystąpienia problemów zdrowotnych, przede wszystkim możliwość zarażenia się chorobami wenerycznymi (np. chlamydią, HIV, kiłą, rzeżączką, syfilisem, świerzbem) oraz grozi przypadkową ciążą. Uzależnieni od seksu są narażeni na depresję, niepokój lub inne choroby wynikające z lub prowadzące do zaburzenia psychicznego. Częściej się rozwodzą, tracą pracę czy wpadają w zadłużenie ze względu na duże nakłady finansowe za usługi seksualne (materiały pornograficzne, seks telefony, prostytutki). W najcięższych przypadkach seksoholizm może zmusić uzależnioną osobę do popełnienia czynów przestępczych. Takie zachowania, karane sankcjami prawnymi, obejmują:
– ekshibicjonizm (okazywanie miejsc intymnych osobom nieznanym, w miejscach publicznych itp.) i publiczną masturbację
– molestowanie kogoś obscenicznymi telefonami
– wysyłanie maili i smsów z treścią obsceniczną
– popełnianie przestępstwa o podłożu seksualnym (molestowanie dzieci, gwałt)
– prostytucję
– molestowanie seksualne w miejscu pracy
– obsesyjne nachodzenie lub obserwacja osoby
– voyeurism (podglądanie ludzi bez ich wiedzy w celu wywołania podniecenia seksualnego)
Czy wydaję się Wam, że to zaburzenie seksualne jest uciążliwe? Jak powinna wyglądać terapia?