1. Nazwa włóczki – zwykle nie zawiera użytecznych informacji, jest tylko znakiem towarowym, umożliwiającym rozróżnienie włóczek. Niektóre firmy maja bardzo podobne nazwy, dlatego najbezpieczniejsze jest podawanie jej wraz z producentem, np. First Class Rozetti.
2. Skład włóczki – podawany zwykle procentowo, wymienia wszystkie rodzaje włókien użyte do produkcji.
3. Wydajność włóczki – podawana w metrach na motek, pozwala zorientować się w grubości włóczki i potrzebnej ilości na dany wyrób znacznie lepiej niż jej ocena wizualna, „na oko”.
4. Waga motka – najczęściej spotykane są motki po 25, 50 i 100 g.
5. Przepisy dotyczące prania i prasowania – oznakowanie jest tu takie samo jak w przypadku odzieży.
6. Rozmiar szydełka i drutów – producent zwykle dość precyzyjnie określa, jakie rozmiary przyborów będą odpowiednie, jednak najlepiej jest określać je na podstawie próbki dzianiny, ponieważ w zależności od potrzeb (zwarta, nieprzepuszczalna dzianina sprawdzi się w ciepłej kamizelce, zaś puszysta i wielkooka w ciepłym szalu czy chuście) czy ścisłości dziergania danej osoby, ta sama włóczka może wymagać zarówno drutów 3,5 mm, jak i 6 mm.
7. Próbka – najczęściej podawana w rozmiarze 10×10 cm – wskazana jest ilość oczek i rzędów mieszczących się w takim kwadracie przy wykonaniu próbki zalecanym rodzajem drutów czy szydełka. Jest to ponownie sprawa indywidualna i w celu właściwego obliczenia ilości oczek, zrób własną próbkę.
8. Kolor – podana jest nazwa koloru i numer partii. Niektórzy producenci mają ten sam kolor po kilka lat i dokupienie brakującego motka nie stanowi problemu, u innych odcienie z partii na partię zmieniają się nieznacznie i uzupełnienie zapasu może być prawdziwym problemem.
9. Zastosowanie – niektórzy producenci umieszczają również informację o przeznaczeniu włóczki: na skarpetki, chusty czy swetry.
Czy spotykacie się z innymi oznaczeniami na banderolach? Są takie, których nie rozumiecie? Podajcie nam je!