Słownik robótek na drutach

Przeciętny schemat drutowy w pierwszej chwili przypomina bezładną gmatwaninę liter, kropek i przecinków. Anglojęzyczne opisy robótek są pod tym względem czytelniejsze – zamiast bowiem naszego “o.p.” pojawia się “K”. Ale i do polskich skrótów da się przyzwyczaić. W naszych schematach pojawiają się skróty bardziej, naszym zdaniem, czytelne, tj. pisane wielkimi literami.

Oczko prawe – o.p., P, oczko, przy przerabianiu którego nitka biegnie za dzianiną.

Oczko lewe – o.l., L, oczko, przy przerabianiu którego nitka biegnie przed dzianiną.

Oczko brzegowe – o.b., B, pierwsze oczko w rzędzie, zdejmowane bez przerabiania.

Oczko brzegowe supełkowe – oczko brzegowe przerobione, z nitką roboczą biegnącą wokół krawędzi dzianiny.

Oczko przekręcone – o.przekr., oczko obrócone w trakcie roboty przez wbicie druta roboczego z przeciwnej niż zwykle strony. Termin może dotyczyć zarówno oczek lewych, jak i prawych.

Oczko dobrane – oczko dodane na końcu rzędu przez nałożenie na drut przekręconej pętelki z nici roboczej.

Narzut – n., dodatkowe oczko, często równoważone 2 oczkami przerobionymi naraz, powstające przez dosłowne narzucenie nitki na drut roboczy w trakcie przerabiania rzędu.

Oczko tkane – oczko nieprzerobione w środku rzędu, dekoracyjnie przez to wydłużone.

Oczko mereżkowe – powstaje przez kilkukrotne owinięcie włóczką druta roboczego.

Oczko prute (spuszczane) – dekoracyjna drabinka, powstała przez zrzucenie z drutów jednego lub więcej oczek i rozprucie oczek bezpośrednio pod nim. Wykonanie takiego oczka nie może być spontaniczną akcją, miejsce, gdzie owo prucie ma się kończyć powinno być zaplanowane i należy tam zamknąć dwa oczka, w kolejnym rzędzie odtworzyć brakujące oczko przez narzut.

Oczko patentowe – oczko, zwykle prawe, wkłute o rząd niżej niż normalnie. W połączeniu ze zwykłym oczkiem lewym tworzy mięsisty i elastyczny ściągacz patentowy.

Oczko owijane – oczko l(ub kilka oczek), przełożone tymczasowo na dodatkowy drut i owinięte kilkukrotnie nitką roboczą, a następnie przywrócone na drut bierny i normalnie przerobione.

Drut roboczy – drut wkłuwany w oczko na drucie biernym w celu przerobienia oczka.

Drut bierny – drut, na którym znajdują się oczka, które dopiero mają być przerobione.

Nitka robocza – nitka biegnąca od robótki do kłębka.

Oczka przerabiać, jak powstają/schodzą z drutu – każde oczko, nabierane z drutu biernego, układa się w specyficzny sposób, sugerujący określoną metodę ich przerobienia. Oczko prawe będzie schodziło na lewo, oczko lewe –na prawo. Jeśli będziesz je przerabiać w ten właśnie sposób, powstanie ścieg pończoszniczy.

Praca/robótka w okrążeniach – robótka dziergana bezszwowo, połączona w okrąg w pierwszym przerabianym rzędzie. Wymaga wykonywania oczek przekręconych, inaczej się skręca, zaś ścieg pończoszniczy powstaje z samych oczek prawych.

Gubienie oczek – przerabianie razem najczęściej 2 oczek nara w celu zwężenia dzianiny. Drut roboczy należy przełożyć przez w dwa oczka jednocześnie i przeciągnąć przez nie jedną pętlę nitki roboczej.

Dodawanie oczek – różne metody zwiększania ilości oczek w rzędzie: 2z1, czyli przerobienie tego samego oczka dwukrotnie, raz od przodu, raz od tyłu, podniesienie oczka, czyli przeciągnięcie pętli pod nitką poprzeczną pomiędzy oczkami poprzedniego rzędu lub narzut.

Ścieg pończoszniczy/dżersej – gładki ścieg, w którym w rzędach parzystych wykonuje się oczka lewe, a w nieparzystych prawe.

Ścieg francuski/garter – ścieg poprzecznie prążkowany, powstający z samych prawych oczek, wykonywanych w rzędach zarówno parzystych, jak i nieparzystych.

Ściągacz – bardzo elastyczny i zwięzły jednocześnie ścieg, służący najczęściej do wykańczania mankietów, dekoltów czy dołów swetrów. Powstaje przez przerabianie na zmianę oczek prawych i lewych, pojedynczo lub w grupach po kilka.