Także wysokość angażowanych środków będzie różna w przypadku zakupu samych akcji, które wymagałyby unieruchomienia o wiele większych środków, niż zakup kontraktu, który wymaga jedynie wpłaty depozytu stanowiącego część jego wartości. Już więc w momencie zakupu kontraktu inwestor zaoszczędza na fakcie możliwości dysponowania i zarabiania na nieunieruchomionych zasobach finansowych. Jednocześnie posiadanie akcji uprawniałoby posiadacza do dywidend, podczas gdy zakup kontraktu nie daje tychże profitów.
Przy wyliczaniu teoretycznej wartości kontraktu (F) bierze się pod uwagę następujące elementy:
– cena instrumentu bazowego (przykładowo notowanie indeksu WIG20) (S)
– krótkoterminowa stopa procentowa (koszt kapitału) ( r )
– stopa dywidendy (pomniejsza wartość kontraktu, jako że inwestorzy nie są do niej uprawnieni w tej formie inwestycji) (d)
– liczba dni do wygaśnięcia kontraktu (T)
F = S * [1 + (r-d) * (T/360)]
Należy jednak podkreślić, że cena teoretyczna kontraktu nie jest równoznaczna z jego wyceną rynkową, która jest zależna od popytu i podaży na kontrakty.
Czy informacje zawarte w artykule okazały się pomocne? Zapraszam do komentowania.
