Szczęście zaprawione goryczą. Budowanie szczęścia na czyimś żalu nie należy do najprzyjemniejszych doświadczeń. Nawet najbardziej wyrachowane kobiety w końcu nachodzi refleksja nad słusznością własnego postępowania. Oczywiście wiele w tej sprawie zależy od okoliczności – czy mężczyzna ma dzieci, a także w jakim stanie był jego poprzedni związek. Trzeba się jednak przygotować, że początek wspólnego życia, będzie miał posmak goryczy. Chociażby załatwienie wszystkich kwestii formalnych związanych z rozpadem małżeństwa wiąże się z koniecznością uczestniczenia w nieprzyjemnych sytuacjach.
Czy było warto? Kobieta, która romansuje z żonatym mężczyzną, powinna zadać sobie pytanie, do czego tak naprawdę zmierza. Jeśli jej celem jest bowiem założenie rodziny, musi wziąć pod uwagę, że partner, z którym się wiąże, ma jednak nadwątloną reputację. Już raz składał przysięgę i niestety jej nie dotrzymał. Warto zatem wziąć pod uwagę, na ile postępowanie mężczyzny jest w takiej sytuacji etyczne. Trzeba dokładnie obserwować, w jaki sposób mężczyzna traktuje żonę przy okazji rozwodu, czy wykłóca się o wszystkie szczegóły i jak o niej mówi. Jego stosunek do kobiet zostanie bowiem przeniesiony również na nowy związek.
Żona była zła, czy ja będę lepsza? Warto też zastanowić się nad tym, co partner opowiada o swojej żonie. Rozpad związku naprawdę rzadko jest winą tylko jednej strony. Jeżeli zatem mężczyzna widzi jedynie błędy swojej małżonki, a siebie postrzega jako chodzący ideał, trzeba zadać sobie pytanie o wspólną przyszłość. Za chwilę to kochanka wejdzie przecież w rolę żony. Wtedy będzie musiała spełnić wszystkie te wymagania, którym nie podołała małżonka.
Martwy związek. Czasami jednak rozbicie małżeństwa jest tylko pozorne. Jeżeli od dawna małżonkom nie zależy na sobie i nie łączy ich nic poza formalnościami, zdrada bywa jedynie pretekstem do ostatecznego rozstania. Takie małżeństwo i tak wcześniej czy później uległoby rozpadowi, niezależnie od udziału kochanki męża. W takiej sytuacji kobieta, jeżeli chce być z mężczyzną, powinna skupić się głównie na przyszłości. Tego co było i tak nie można już zmienić.
Czy potrafiłybyście poradzić sobie ze świadomością, że jesteście powodem rozpadu czyjegoś małżeństwa? Wyraźcie swoją opinię w komentarzu!
