Trajką nazwać można tylko i wyłącznie konstrukcję, która posiada trzy koła, z czego przednie ułożone w osi środkowej pojazdu, na podłużnym przednim zawieszeniu. Wszystkie inne konstrukcje, a więc motocykle z wózkiem bocznym, z jednym tylnym kołem i dwoma przednimi, riksze motorowe i wózki inwalidzkie nie mogą być zaliczane do tej grupy. Specyfika tych motocykli to połączenie tyłu klasycznego samochodu (najczęściej w polskich warunkach wykorzystuje się tego podzespoły z VW Garbusa, Fiata 126P czy starego Zaporożca) z przodem nawiązującym do customowych klasycznych motocykli.

Specyfika trajki pozwala na podróżowanie dwóch i więcej osób, siedzących często na pełnowymiarowych fotelach. Długi przód i szeroki tył ograniczają sportowe zapęd kierowcy. Największą wadą będzie niska zwrotność pojazdu w pokonywaniu zakrętów oraz duży promień skrętu. Zastosowanie silnika samochodowego zazwyczaj oznacza dużą elastyczność i moc względem ogólnej masy pojazdu; silnik również zamiast osadzenia z tyłu pojazdu, może zostać klasycznie w ramie, wzięty od motocykla. Dzięki odpowiednio skonstruowanemu osprzętowi jazda trajką polecana jest często osobom mającym problem z jazdą motocyklem, np. dla inwalidom, nie będącym w stanie prowadzić jednośladu lub osobom starszym. Najczęściej, oczywiście, pojazd ten wybierają ludzie lubiący oryginalność.

Rejestracja trajki może odbyć się na dwa sposoby. Pierwszy z nich zakłada rejestrację trajki jako samochodu. W tym celu konieczne jest spełnienie wielu wymogów stawianych samochodom, trajka musi więc spełnić rygorystyczne wymogi co do generowanego hałasu, spalin oraz posiadać stosowne zabezpieczenia. W praktyce spełnienie wszystkich warunków jest bardzo trudne do pogodzenia z właściwym użytkowaniem pojazdu. Nagrodą może być możliwość jazdy bez kasku.

Drugi sposób to rejestrowanie jej jako motocykla, co jest znacznie prostsze i szybsze do realizacji. Tutaj oczywiście prowadzenie trajki wymaga posiadania kasku, lecz skoro brak tu innych zabezpieczeń, uzasadnienie tego wydaje się jasne. Dodatkowym plusem są mniejsze opłaty za okresowe przeglądy oraz ubezpieczenie pojazdu. Również mniejsze techniczne wymagania pozwalają na zastosowanie większej ilości typowo motocyklowych dodatków.

Czy jeździliście kiedyś na takim motocyklu? Co podobało Wam się najbardziej? Wypowiedzcie się!

PODZIEL SIĘ
Poprzedni artykułTechnika jazdy motocyklem z wózkiem bocznym
Następny artykułCo to jest stunt?

Marcin Węgrzynek – informatyk, pasjonat IT i ekonomii. Pracuje w dużej polskiej firmie informatycznej. Po pracy miłośnik motocykli, swój własny używa na co dzień.

 


Nasz specjalista pisze o sobie:


Jednoślady napędzane silnikiem były obecne w moim życiu od najmłodszych lat, znacznie później stały się środkiem transportu i hobby. Ograniczony budżet na pierwszy motocykl pozwolił mi poznać maszynę od każdej strony, również tej kłopotliwej, dzięki czemu zdobyłem szeroką wiedzę na ich temat.

Zawsze stawiam na bezpieczeństwo jazdy i maksymalną przyjemność, co polecam wszystkim motocyklistom. Własne dwa kółka to dla mnie sposób na relaks, sportową jazdę dającą adrenalinę, a także dalsze wypady turystyczne, które z perspektywy motocykla wydają się być atrakcyjniejsze.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here