Pierwszy system to ABS – skrót od Anti-Lock Braing System. System ten przeciwdziała blokowaniu koła podczas gwałtownego hamowania. Jest to rozwiązanie, które opiera się na czujniku obrotów koła, jeśli obroty te po wciśnięciu klamki hamulca zanikną, system wykrywa taką sytuację jako blokadę koła. Następnym krokiem jest zmniejszenie siły hamowania za pomocą układu wspomagającego hamowanie i przywrócenie malejących obrotów koła.
Sprawdzanie blokady koła jest wykonywane z bardzo dużą częstotliwością, dzięki czemu system działa błyskawicznie. Ciągłe przywracanie przyczepności skraca drogę hamowania, chociaż doświadczony motocyklista z pewnością będzie potrafił wyhamować motocykl skuteczniej bez systemu ABS, kwestią problematyczną jest oczywiście wyczucie momentu, w którym blokowanie koła nie jest skuteczne. Przeciwdziałanie blokowaniu koła ma szczególnego znaczenie w przypadku motocykla. Przednie koło w takiej sytuacji traci szybko przyczepność, a motocykl może niebezpiecznie się przechylić, co w połączeniu z poślizgiem powoduje natychmiastowy upadek. System ABS jest głównie spotykany w dużych motocyklach turystycznych, które ze względu na swoje rozmiary i wagę są szczególnie wyposażane w systemy wspierania kierowcy. Popularność tego systemu wzrosła dzięki zastosowaniu go w motocyklach typu naked, które są chętnie wykorzystywane do jazdy miejskiej, przez co zyskując liczne grono nabywców. Wykorzystanie w motocyklach sportowych jest mocno utrudnione, ze względu na 2 główne problemy: ABS nie jest pożądany podczas jazdy sportowej, blokowanie koła w takim przypadku nie stanowi na tyle dużego problemu, lub jest czasem pożądany; kolejny problem to nieustanna walka o każdy kilogram takiego motocykla, system ten zwykle oznacza kilkanaście kilogramów więcej. Z przyczyn oczywistych system ten nie znalazł zastosowania w motocyklach przeznaczonych do jazdy w terenie. ABS jest więc zalecany dla niedoświadczonych kierowców, ale także dla posiadaczy dużych motocykli.
Drugi popularny system wspomagający układ hamowania to CBS – skrót od Combined Breaking System, czyli system połączonych układów hamulcowych, znany także jako LBS – Linked Breaking System. System ten posiada kilka wariacji, ale jego ogólna zasada działania opiera się na korzystaniu jednocześnie z obu układów hamowania – przedniego i tylnego. System ten jest łączony zwykle z ABS, lecz spotyka się także jego osobne występowanie. W pierwszej wersji system po naciśnięciu klamki przedniego hamulca włącza zarówno przedni jak i tylny hamulec zgodnie z przedefiniowanymi ustawieniami (proporcjami). Hamulec tylny może zostać włączony ręcznie poza systemem poprzez użycie dźwigni nożnej. Wersja druga na stałe łączy użycie obu hamulców, więc bez znaczenia którego kierowca zdecyduje się użyć, system aktywuje zgodnie z proporcjami oba układy hamowania. Wersja druga jest nowszą, stosowaną chętnie przez producentów dużych ciężkich motocykli, w których hamowanie pojedynczym hamulcem często bywa niewystarczalne. System ten dodatkowo poprawia efektywność hamowania na śliskich nawierzchniach, rozkładając siły równomiernie na oba koła.
Uwaga!
Nowoczesne motocykle posiadają zintegrowane oba systemy, a postęp techniki pozwala na ich ciągłe doskonalenie, ostatnie dokonania na tej płaszczyźnie zaowocowały pierwszymi systemami ABS dla motocykli sportowych, sprawdzających się nawet na torze wyścigowym. Jeśli jest się doświadczonym kierowcą, systemy te mogą wspomagać jazdę jednośladem, lecz nie są niezbędne, dodatkowo natomiast utrudniają serwis motocykla.
Macie ABS i/lub CBS w swoich motocyklach? Jak się spisują? Podzielcie się spostrzeżeniami.