Bycie asertywnym nie oznacza bycia złośliwym albo niegrzecznym. Oznacza, że w sposób kulturalny doprowadzasz do sytuacji, którą uważasz za słuszną, a więc potrafisz tak pokierować rozmową lub zdarzeniami, by postawić na swoim.
Na początek trzeba popracować nad sobą:
2. Pewność siebie – panuj nad gestami i mimiką, patrz ludziom w oczy.
3. Emisja głosu i dykcja – mów wyraźnie, dobitnie i powoli, nie krzycz, nie podnoś głosu.
4. Cele – wiedz, czego chcesz, nie lej wody – mów konkretnie, bądź bezpośredni.
5. Równowaga – nie przeginaj, zachowaj równowagę, miej zdrowy rozsądek – asertywność w stosunku do atakującego siekierą draba nie przyniesie wiele pożytku.
6. Rozum – asertywna rozmowa musi mieć sens, aby miała sens trzeba mieć właściwego rozmówcę, i właśnie w tym celu musimy użyć rozumu: czy osoba, którą mamy przed sobą odpowiada za stan rzeczy, który jest dla nas nie do przyjęcia i czy jest w stanie go zmienić?
Asertywność nie oznacza braku kultury. Wręcz przeciwnie, należy okazywać szacunek, by osiągnąć cel, ponieważ ludzie raczej nie będą skłonni pomagać osobie niekulturalnej. Nie bój się zadawać wielu pytań. Nie musisz znać się na wszystkim. Konkretne pytania rozwiewają wątpliwości, a to z kolei pozwala upewnić się w oczekiwaniach. Nie bój się też mówić, co myślisz. Proś i nalegaj, ale wciąż kulturalnie. Pamiętaj, że nie zawsze osiągniesz cel, ale zawsze musisz móc wycofać się z twarzą z rozmowy.
Miej szacunek do innych osób i sam miej także szacunek do siebie. Zawsze bądź przyjazny dla ludzi, wobec których jesteś asertywny. I zawsze spróbuj najpierw poprosić, a nie od razu wymagać. Nie warto wyważać otwartych drzwi.
Odmawianie za to jest dużo trudniejsze niż wymaganie. Pamiętaj, nie podawaj swoich wszystkich argumentów od razu. Dawkuj je w miarę upływu rozmowy. Nigdy nie kłam i nie zmyślaj.
Warto też przy tym temacie zapoznać się z prawami człowieka według Herberta Fensterheima, psychologa i twórcy treningu asertywności („Jak nauczyć się asertywności. Nie mów tak gdy chcesz powiedzieć nie” H. Fensterheim):
2. Masz prawo do zachowania swojej godności poprzez asertywne zachowanie — nawet jeśli rani to kogoś innego — dopóki twoje intencje nie są agresywne, lecz asertywne.
3. Masz prawo do przedstawiania innym swoich próśb — dopóki uznajesz, że druga osoba ma prawo odmówić.
4. Istnieją takie sytuacje między ludźmi, w których prawa nie są oczywiste. Zawsze jednak masz prawo do przedyskutowania i wyjaśnienia problemu z drugą osobą.
5. Masz prawo z korzystania ze swoich praw. Jeśli z nich nie korzystasz, to godzisz się na odebranie ich sobie.
Jesteście asertywni w pracy? Jak odmawiacie zrobienia czegoś swoim przełożonym?
Artykuł bardzo pomocny, ale jak pracować z kimś kto pomawia cię o coś czego nie zrobiłeś i nastawia resztę przeciwko tobie?