Aby sprawdzić dopuszczalność takiego wniosku, sąd zasięga informacji u naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla dłużnika, o tym, czy dłużnik w ciągu ostatnich pięciu lat, przed złożeniem wniosku o ogłoszenie upadłości, zgłaszał fakt dokonania czynności prawnych podlegających opodatkowaniu oraz czy dłużnik jest wspólnikiem spółek handlowych (dane KRS).

Zgłoszony przez dłużnika wniosek o ogłoszenie upadłości konsumenckiej musi spełniać określone wymogi – nie tylko formalne. Dłużnik zgłaszający się do sąd z wnioskiem musi udowodnić, że:

1. jego niewypłacalność powstała wskutek wyjątkowych i niezależnych od niego okoliczności,
2. niewypłacalność nie może wynikać z sytuacji, gdy zaciągnął zobowiązanie będąc niewypłacalnym,
3. do rozwiązania stosunku pracy dłużnika doszło z przyczyn leżących po stronie pracownika lub za jego zgodą.

Jeżeli sąd uzna, że powyższe okoliczności nie zachodzą, zaś niewypłacalność dłużnika wynika z jego winy i zaniedbania, oddali wniosek o ogłoszenie upadłości konsumenckiej. Podobnie – sąd oddala wniosek, jeżeli w czasie 10 lat przed dniem złożenia wniosku do sądu:

prowadzono już postępowanie upadłościowe w stosunku do dłużnika, w wyniku którego umorzono całość lub część jego zobowiązań albo w którym zawarto układ,
– prowadzone było w stosunku do osoby składającej wniosek (dłużnika) postępowanie upadłościowe, a dłużnik po jego zakończeniu lub umorzeniu nie wykonał nałożonych na niego zobowiązań lub nie zaspokojono wszystkich wierzycieli,
– gdy uznano prawomocnie, że czynność prawna dokonana przez dłużnika została zawarta z pokrzywdzeniem wierzycieli,
– jeżeli poprzednio prowadzone postępowanie upadłościowe co do osoby dłużnika zostało umorzone z innej przyczyny niż na wniosek wszystkich wierzycieli1.

Oznacza to w praktyce, ze stosunkowo nieczęsto zdarza się, by sąd ogłosił upadłość konsumencką, zwłaszcza gdy zachodzą powyższe okoliczności.

Wniesienie wniosku do sądu wiąże się także z opłatą sądową (w wysokości 200 zł). Wniosek do sądu powinien zawierać następujące elementy:

1. adres sądu rejonowego (wydział gospodarczy) właściwy dla miejsca zamieszkania dłużnika,
2. imię i nazwisko dłużnika oraz jego dane do korespondencji, często wymagane jest podanie zawodu czy też wykształcenia dłużnika,
3. imiona i nazwiska oraz adres czy też nazwę firmy i jej siedzibę – wymienienie wszystkich wierzycieli dłużnika, w stosunku do których konsument jest niewypłacalny,
4. treść wniosku – o co wnosimy do sądu: ogłoszenie upadłości dłużnika, sporządzenie planu podziału masy upadłości i planu spłaty przez sąd i syndyka oraz umorzenie tej części zobowiązań dłużnika, których nie będzie on w stanie zapłacić po wykonaniu planu spłaty – ze względu na brak innego majątku należącego do dłużnika,
5. oznaczenie miejsca, gdzie znajduje się majątek dłużnika oraz wskazanie składników tego majątku,
6. wskazanie okoliczności, które uzasadniają wniosek i ich uprawdopodobnienie – należy opisać okoliczności, które sprawiły, że dłużnik stał się niewypłacalny. Należy przy tym wykazać, że nie było w stosunku do niego toczone postępowanie upadłościowe (a jeżeli się toczyło, to zostało zakończone zgodnie z prawem i nie nastąpiło pokrzywdzenie wierzycieli), że okoliczności jakie wpłynęły na powstanie niewypłacalności wynikały z wypadków losowych (wypadek, choroba itp.) – nie zbyły w żaden sposób zawinione przez dłużnika ani tym bardziej celowe,
7. co prawda we wniosku należy tylko uprawdopodobnić, że niewypłacalność nie powstała z naszej winy czy zaniedbań, lecz należy wskazać dowody na pozostałe okoliczności. Dowody mogą mieć postać dokumentów, tj: zaświadczeń z urzędu pracy i rzędu skarbowego, umowy zawarte z wierzycielami wskazanymi we wniosku, faktury itp.

Na koniec podpisujemy wniosek własnoręcznie i wymienimy wszystkie załączniki wskazane jako dowody dołączając je do pisma. Do wniosku należy dołączyć oświadczenie, że dane w nim wskazane są prawdziwe pod rygorem odpowiedzialności karnej.

1 Art. 491(3) ust. 1 i ust. 2 Ustawy z dnia 23 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze z późniejszymi zmianami

Czy uważacie, że napisanie takie wniosku jest łatwe? A może coś sprawiło Wam trudność? Dajcie znać w komentarzu.

PODZIEL SIĘ
Poprzedni artykułWcześniejsza spłata kredytu hipotecznego
Następny artykułKto może zostać wpisany do krajowego rejestru długów?

Ewelina Paździora – ukończyła filologię polską i prawo  na Uniwersytecie Jagiellońskim. Współpracuje z  Kancelarią Adwokacką w Krakowie, zajmuje się zwłaszcza prawem cywilnym i prawem pracy. Oprócz tego specjalizuje się w prawie Unii Europejskiej. Przygotowuje się do egzaminu na aplikację adwokacką.

 

Nasz specjalista o sobie:


Polonistyka, prawo … a może jeszcze archeologia? Uwielbiam nieustanne zmiany i wyzwania. Ciągle stawiam sobie nowe cele i staram się dążyć do ich realizacji, fascynuje mnie rozwiązywanie zagadek i łamigłówek.  Połączenie wielu pasji sprawia, że interpretacja i zrozumienie prawnych problemów nie stanowi dla mnie trudności. We wszystkim co robię, staram się zachować należytą staranność, samodzielnie poszukuję odpowiedzi na trudne pytania, analizuję wszystkie możliwości.

Trochę romantyk, trochę realistka. W wolnych chwilach uciekam z dobrą książką daleko za miasto. Lubię włóczęgę po górach, amatorskie zdjęcia, nowych znajomych. Odwiedziłam z przyjaciółmi Krym, Pragę i wiele miast Europy Zachodniej. Moim marzeniem jest przejazd koleją transsyberyjską.

 

 

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here