Formularze pozwu są przewidziane w postępowaniu cywilnym dla spraw mniej skomplikowanych. Formularz pozwu jest przewidziany dla postępowania uproszczonego oraz dla roszczeń pieniężnych (o zapłatę jakiejś kwoty) wynikających z wyszczególnionych w Kodeksie Postępowania Cywilnego umów.
Pozew na urzędowym formularzu może złożyć sprzedawca lub usługodawca i pozwać w nim klienta, który za towar czy usługę nie zapłacił. Chodzi tutaj o umowy dotyczące:
– Usług pocztowych oraz telekomunikacji (rachunki)
– Umowy przewozu osób lub bagażu w komunikacji masowej
– Dostawę prądu (energii elektrycznej), gazu, oleju opałowego,
– Usługi odprowadzania ścieków i dostarczania wody
– Wywóz odpadów, śmieci i nieczystości
– Dostarczanie ciepła (energii cieplnej) (1)
Są to umowy zawierane powszechnie i opiewające na zazwyczaj niewielkie sumy (nie przekraczające 75.000 zł). Dlatego też powództwa wniesione na formularzach rozpoznają wyłącznie sądy rejonowe. Powyższe sprawy nie zawsze są rozpoznawane w trybie postępowania uproszczonego, lecz powód (usługodawca lub sprzedawca) zawsze musi posłużyć się formularzem pozwu. W odwrotnej konfiguracji stron obowiązuje pozew „tradycyjny” – wnoszony na piśmie. Formularza pozwu nie stosuje klient, który pozywa dostawcę lub sprzedawcę w tego typu umowach, jak wskazane powyżej.
Oprócz powyższych umów formularz pozwu stosowany jest w sprawach rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym. W tym trybie rozpoznawane są sprawy, w których:
– chodzi o zapłatę kwoty wynikającej z umowy, która nie jest większa niż 10.000 zł
– roszczenia z tytułu rękojmi, gwarancji czy niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową sprzedaży konsumenckiej, gdy wartość przedmiotu sporu nie przekracza 10.000 zł (2)
– roszczenia o zapłatę za czynsz mieszkaniowy w spółdzielni mieszkaniowej, opłaty należne spółdzielni mieszkaniowej, czynsz najmu lokali mieszkaniowych – bez znaczenia w tych sprawach jest wartość przedmiotu sporu (3)
W takim postępowaniu uproszczonym jednym pozwem możemy objąć tylko jedno roszczenie. Jedynie wtedy, gdy kilka roszczeń jest objętych tą samą umową (ta sama podstawa powództwa) można je połączyć. Jak należy taki formularz uzupełnić i czy trzeba coś do niego dołączyć?
Otóż, szare rubryki formularza są opisane i wskazują, jakie informacje należy umieścić w pozwie. Oczywiście, nie wszystkie pola muszą być uzupełnione – wszystko zależy od naszego żądania. Informacje do formularza musimy czytelnie wpisać – rubryki białe (do wpisywania naszych informacji) wypełniamy lub skreślamy. Pozostałe białe, puste miejsca i rubryki (także pod tekstem) – przekreślamy, aby nic na formularzu nie zostało dopisane przez osoby trzecie. Pozew taki (uzupełniony i czytelnie podpisany) należy następnie wysłać pocztą (za potwierdzeniem nadania) pozwanym i uczestniczącym w sprawie osobom, zaś w sądzie musimy oprócz tego złożyć dwa kompletne i uzupełnione formularze pozwu wraz z załącznikami. Załączniki dla sądu muszą zostać złożone w oryginale. Jeżeli sąd stwierdzi, ze w naszym pozwie brakuje potrzebnych informacji lub zauważy błąd w jego uzupełnieniu, nie zwróci pisma od razu. Sąd wyśle nam wówczas tzw. wezwanie do uzupełnienia braków, w którym wskaże nam dokładnie co i w jaki sposób należy uzupełnić. Na uzupełnienie pozwu i poprawienie go będziemy mieli termin tygodniowy, wynikający z przepisów prawa. Dopiero, gdy po upływie tygodnia nie uzupełnimy wskazanych przez sąd braków – sąd zwróci nam pozew i nie nada mu dalszego biegu. Jeżeli pismo zostanie uzupełnione w terminie wówczas sprawie zostanie nadany właściwy bieg, zaś data wniesienia sprawy będzie odpowiadać dacie pierwszego złożenia przez nas pozwu – a nie od momentu uzupełnienia.
Poniżej zamieszczam obowiązujący formularz pozwu dostępny także na stronie Ministerstwa Sprawiedliwości.
Źródła:
1) Art. 187 (1) k.p.c.
2) Art. 505 (1) pkt 1 k.p.c.
3) Art. 505 (1) pkt.2 k.p.c.
Jak oceniacie procedury dotyczące tej kwestii? Są jasne czy też powinny zostać uproszczone?