Łagodne zmiany barwnikowe:
– są niewielkie, o równym zarysie
– mają gładką powierzchnię i jednolity kolor
– średnica ich sięga do pół cm
– nie zmieniają swego wyglądu
Jeżeli znamię barwnikowe jest łagodne, ale z uwagi na usytuowanie, narażone na podrażnienia (ramiączkiem, paskiem) powinno zostać usunięte, Nie ma dowodów na to, ze drażnienie znamienia prowadzić może do nowotworu, ale dermatolodzy są jednomyślni w ich usuwaniu.
Pieprzyki – znamiona barwnikowe mają często podłoże genetyczne, ale pojawią się również pod wpływem wirusów. W przypadku różnych znamion oraz innych zmian na skórze zalecana jest ostrożność, a szczególnie nie wystawianie ich na promienie słoneczne.
Znamiona barwnikowe, wymagające diagnozy:
– mają nierówne powierzchnie i zarys
– są większe niż 5 cm
– mają postać zagłębień i wybrzuszeń
Wykonując badania mikroskopowe wyróżniamy:
1. znamiona brzeżne
2. znamiona skórne
3. znamiona naskórkowe
Czerniak powstaje i rozwija się ze znamienia brzeżnego i naskórkowego. Jeżeli przeprowadzone badanie zdiagnozować czerniaka, to zostaje usunięte znamię oraz otaczająca je zdrowa tkanka o szerokości 2 cm.
Jak rozpoznać czerniaka – służy temu metoda ABCDE, tak więc znamiona ocenia się na podstawie:
A – asymetrii (im bardziej symetryczne, tym lepiej)
B – brzegów (czerniakowe zmiany mają brzegi nieregularne)
C – koloru (nierównomierny)
D – wielkości (niepokojąca jest wielkość powyżej 5 cm)
E – ewolucji dotyczących jakichkolwiek zmian w okresie ostatnich 3 miesięcy
Uwaga!
Jeżeli znamię spełnia jedno z wyżej wymienionych czynników to należy udać się do dermatologa. Natychmiast zgłaszamy się do specjalisty, jeśli znamię swędzi, krwawi, łuszczy się.
Czy informacje zawarte w tekście okazały się pomocne? Zapraszam do komentowania.
