Wszystko to, co jest akceptowalne przez obie strony i sprawia, że czerpią one większą radość ze współżycia, mimo pewnej dziwaczności i odmienności, można nazwać perwersyjnym. Ilustrując na przykładzie: jeżeli para decyduję się na seks w miejscu publicznym (ok., może nie w środku miasta w godzinach szczytu, ale – powiedzmy – wieczorem w mało uczęszczanym parku), by urozmaicić życie intymne – to jest perwersja. Jeżeli jednak seks w miejscu publicznym jest jedyną możliwą drogą do osiągnięcia ekstazy – wówczas mamy do czynienia z dewiacją, coraz powszechniej zwaną parafilią. W tym kontekście zachowanie to wykracza poza ramy zdrowego pożycia seksualnego i często kończy się leczeniem specjalistycznym
Parafilia (inaczej zaburzenie preferencji seksualnych) to choroba o podłożu psychoseksualnym charakteryzująca się występowaniem długotrwałych, natrętnych zachowań seksualnych, szczególnie bolesnych dla jednostki cierpiącej na to zaburzenie lub jej otoczenia. Najprościej ujmując jest to stan, w którym osiągnięcie satysfakcji seksualnej jest ściśle uzależnione od obecności określonego przedmiotu lub zaistnienia specyficznej czynności lub sytuacji.
Posiadanie niezwykłych, mało spotykanych preferencji seksualnych nie jest jednoznaczne z zaburzeniem seksualnym. O parafilii mówimy dopiero wtedy, kiedy określone preferencje determinują całe życie erotyczne jednostki (tylko w ten sposób jest ona zdolna osiągać orgazm) i wpływają destruktywnie na jego związek emocjonalny z drugą osobą. Najczęściej osoba zaburzona nie jest w stanie zmienić swoich preferencji, jednak często odczuwa z ich powodu wstyd i obrzydzenie. Nierzadko jednostki takie cierpią z powodu dotkliwej depresji i mogą pojawiać się u nich myśli samobójcze.
Międzynarodowa klasyfikacja zaburzeń psychicznych DSM-IV wyodrębniła osiem parafilii „specyficznych” i bliżej nieokreśloną liczebnie grupę rzadkich parafilii „niespecyficznych”
Do pierwszej „specyficznej” kategorii parafilii należą:
1) Ekshibicjonizm – osiąganie satysfakcji seksualnej poprzez pokazywanie swoich genitaliów osobom obcym, najczęściej w miejscach publicznych (choć w ostatnich czasach również poprzez łącza internetowe), często kończące się masturbacją jednostki zaburzonej;
2) Pedofilia – czerpanie podniecenia seksualnego z kontaktu z dziećmi (najczęściej tych przed 13 rokiem życia);
3) Fetyszyzm – osiąganie satysfakcji w wyniku kontaktu z określonymi przedmiotami, tzw. fetyszami; może to być część garderoby (rękawiczki, buty), ciała (kolana, włosy), a nawet dźwięk lub zapach;
4) Fetyszyzm transwestycyjny – przebieranie się za osobę odmiennej płci celem czerpania satysfakcji seksualnej;
5) Frotteryzm – ocieranie się o osoby obce w miejscach publicznych
6) Masochizm seksualny – czerpanie podniecenia erotycznego możliwością odczuwania bólu, bycia zdominowanym lub upokorzonym przez partnera seksualnego.
7) Sadyzm seksualny – tendencja do osiągania podniecenia seksualnego poprzez zadawanie bólu, sprawowanie dominacji lub upokarzanie partnera seksualnego
8) Voyeuryzm – osiąganie podniecenia z podglądania osób zaangażowanych w seksualne zbliżenie lub znajdujących się w intymnych sytuacjach, np. w trakcie rozbierania się, często kończąca się masturbacją osoby podglądającej
Do kategorii parafilli rzadkich „niespecyficznych” zalicza się m.in. zoofilię (kontakty seksualne ze zwierzętami), nekrofilię (kontakt seksualne ze zwłokami), abasiofilia (pociąg do osób z dysfunkcją ruchową, zwłaszcza do osób poruszających się o kulach lub wózku), gerontofilia (pociąg seksualny do osób znacznie zaawansowanych wiekowo), asfiksja autoerotyczna (wywoływanie satysfakcji seksualnej poprzez ograniczanie dostępu tlenu – podduszanie).
Gdzie szukalibyście informacji na temat niepokojących Was problemów intymnych? Podzielcie się swoją opinią.