Z tego powodu główną formą psychoterapii humanistycznej jest terapia skoncentrowana na osobie. Imperatywem jest tutaj stworzenie ciepłej relacji terapeutycznej, która zachęca klienta do samodzielnej eksploracji uczuć i wyrażania siebie. Aby to się stało terapeuta musi bezwarunkowo akceptować klienta i być empatyczny, a także spójny i autentyczny. Bezwarunkowa akceptacja zapewnia klientowi poczucie bezpieczeństwa i zachęca go do kontaktu z emocjami bez poczucia strachu i zagrożenia. Empatia z kolei jest konieczna, aby móc ujrzeć świat oczami klienta i doświadczać rzeczywistości z jego perspektywy. Terapeuta powinien być spójny w swoich zachowaniach i przekazie, będąc dla klienta przykładem modelu psychologicznego zintegrowania.

Powinien też być autentyczny – czyli po prostu być sobą, niczego nie udawać i nie ukrywać swoich emocji, reakcji i opinii. Słowo „pacjent” celowo zostało zastąpione słowem „klient”, aby podnieść rangę poddającego się terapii. Klient uczestniczący w terapii ma wpływ na jej przebieg i samodzielnie dokonuje zmian w systemie własnych poglądów. Dzięki pozytywnym ocenom swojego zachowania podnosi się jego samoocena. W koncepcji Rogersa to jak odbieramy rzeczywistość za pomocą percepcji jest szeregiem naszych hipotez na jej temat. Hipotezy te są następnie testowane w konfrontacji z rzeczywistością. Zmiana naszego sposobu myślenia i podejścia do świata wpływa na nasze zachowanie i reakcje. Terapia jest tu procesem rozwoju w kierunku dojrzalszego poziomu emocjonalnego i pozwala zauważyć, że sami mamy wpływ na swoje życie i samopoczucie. Terapeuta nie jest tu nawet terapeutą, a osobąwzmacniającą naturalną tendencję człowieka do rozwoju, zdrowia i spełnienia i pomóc w drodze do samorealizacji. Nie krytykuje ani nie ocenia i ułatwia klientowi klaryfikować jego myśli i odczucia, aby był w pełni zrozumiany.

Uwaga!

Innymi znanymi terapiami wywodzącymi się z nurtu psychologii humanistycznej są: psychoterapia Perlsa, logoterapia Viktora Frankla,, psychosynteza Roberta Assagioli, systemowa terapia rodzinna Virginii Satir, bioenergetyka Alexandra Lowena.

Co myślicie o psychoterapii humanistycznej? Macie z nią jakieś doświadczenia? Podzielcie się opiniami.

PODZIEL SIĘ
Poprzedni artykułPsychoterapia psychodynamiczna – na czym polega, czy warto?
Następny artykułPsychoterapia Gestalt – na czym polega, czy warto?

Magdalena Wolna - z wykształcenia pedagog, psychoterapeutka i hipnoterapeutka oraz trener osobowości. W ciągu studiów przyznano jej stypendia naukowe m.in. MEN-u i na Uniwersytecie w Padwie za szczególne osiągnięcia w nauce. Studia ukończyła z wyróżnieniem i oceną celującą, a jej praca magisterska jako jedna z pierwszych w Polsce dotyczyła snu świadomego (Lucid Dream).

W Nottingham uzyskała dyplom psychoterapeuty i hipnoterapeuty akredytowany przez General Hypnotherapy Standards Council.

Jest projektantką warsztatów rozwoju osobowości, bajek terapeutycznych, a także indywidualnych nagrań do nauki snu świadomego oraz terapii autohipnozą dopasowanych specjalnie do potrzeb klienta - od skryptu, aż po udźwiękowienie.

 

 

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here