Drużyna to zespół osób, które posiadają te same pragnienia i cele. Czy aby jednak na pewno? Niejednokrotnie za porażką drużyny kryje się niewłaściwe określenie celu nadrzędnego. Oczywiste jest, że każdy z graczy – poza kilkoma celami zespołu – posiada własną listę, do której realizacji dąży.
Przykładowo – celami drużyny są:
– odnoszenie zwycięstw,
– zwiększanie kompetencji i umiejętności zespołu,
– treningi, które pomogą osiągnąć sukces.
Celami pojedynczych graczy mogą być natomiast:
– rywalizacja,
– chęć rozpoczęcia kariery zawodowej, zdobycia wielkiej sławy,
– korzyści finansowe,
– prestiż.
Dobry trener powinien pamiętać, że każdy z zawodników motywowany jest zarówno wewnętrznie, jak i zewnętrznie. Musi zatem potrafić uświadamiać graczom ten fakt – czasami bowiem sami nie zdają sobie do końca sprawy, co ich motywuje, i do osiągnięcia którego celu podświadomie dążą.
Drużyna powinna przede wszystkim wypisać wszystkie swoje cele (najlepiej na dużej kartce, aby zawodnicy mogli w każdym momencie je odczytać). Gdy zostaną określone wszystkie cele, muszą wspólnie wybrać te najistotniejsze dla drużyny. Spośród nich muszą z kolei wybrać cel nadrzędny, do którego osiągnięcia wszyscy będą dążyć w pierwszej kolejności.
Cel ten powinien być regularnie przypominany, a próby jego osiągnięcia oceniane przez trenera indywidualnie, w odniesieniu do każdego z graczy.
Aby cel nadrzędny był przez cały czas aktualny, gracze muszą być motywowani do działań:
– wewnętrznie – poprzez pochwały, osiągane rezultaty;
– zewnętrznie – poprzez finansowe gratyfikacje, czas na odpoczynek itp.
Czy lubicie sporty drużynowe? A może lepiej czujecie się w konkurencjach indywidualnych? Dajcie znać w komentarzu.
