W Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób (ICD-10), aby rozpoznano zaburzenie preferencji seksualnych, wystąpić muszą trzy warunki:
1) Osoba taka musi doświadczać powtarzającego się i nasilającego popędu oraz seksualnych wyobrażeń, które dotyczą szczególnych osób, przedmiotów lub działań;
2) Osoba dąży do realizacji popędu, odczuwając zarówno wstyd, żal lub złość z powodu jego realizacji;
3) Oznaki zaburzonych preferencji seksualnych muszą występować co najmniej 6 miesięcy.
Do klinicznych objawów parafilii zalicza się:
odtwarzanie fantazji seksualnych podczas masturbacji;
blokada możliwości wchodzenia w zdrowe, stałe związki, niemożność zakochania się;
dewiacyjne akty przypominające stany transów, w trakcie których parafilik nie jest w stanie przerwać działania.
Teorii starających się wytłumaczyć powstanie zaburzenia preferencji seksualnych jest wiele.
Teoria organiczno-mózgowa mówi o uszkodzeniach płatów skroniowych, organicznych zmianach w mózgu oraz zmianach biochemicznych.
Teoria antropologiczna kieruje uwagę na perwersyjny charakter jednostki, zachowania obniżające jakość i sens życia oraz brak wiary w istnienie miłości.
Teoria uczenia się mówi o tym, że za pojawienie się potrzeby seksualnej odpowiada energia człowieka. Ponadto sposób zaspokajania potrzeb zależy w głównej mierze od tego, jak nauczyliśmy się te potrzeby realizować.
Do zaburzeń preferencji seksualnych należą m.in.:
ekshibicjonizm;
fetyszyzm;
sadomasochizm;
pedofilia;
voyeuryzm (podglądactwo).
Słyszeliście o tego rodzaju zaburzeniach? Myślicie, że mogą być groźne? Podzielcie się opinią.
