W program artystyczny powinno się zaangażować jak najwięcej zainteresowanych koleżanek i kolegów. Każdy z nich może mieć ciekawy pomysł, wart włączenia go do programu. Savoir–vivre radzi wysłuchać wszystkich uczestników i starać się zaangażować pomysły każdej osoby.
Program nie musi być recytowaniem wierszy. Ciekawiej wyglądają te, przypominające krótkie przedstawienie. Maturzyści mogą przypomnieć ważne chwile dla szkoły, zabawne wydarzenia, ciekawe osoby. Parodia jest możliwa, jeżeli wszyscy będą się śmiać (również osoby parodiowane). Kabaret mógłby również przedstawiać typowy dzień z życia konkretnej szkoły bądź obrazować jak uczniowie wyobrażają sobie maturę. Każdy powinien mieć swoją kwestię, ale można także wybrać narratora, który będzie komentować sceny odgrywane przez kolegów. Jeśli ktoś zapomni swego tekstu, nie trzeba przerywać przedstawienia, lepiej potraktować sytuację z humorem i dystansem.
Program nie musi wymagać rekwizytów, specjalnych strojów. Jeśli uczniowie zdecydują się na nie, savoir–vivre radzi nie sprawiać zbytniego kłopotu bagażem komuś, kto przyjedzie samochodem i zgodzi się na przywiezienie strojów i rekwizytów.
Jeśli nie będzie to dla kogoś problemem, można przygotować zdjęcie, będące przewodnim motywem programu. Scena odegrana przez uczniów, tłumaczyłaby chwilę uchwyconą na fotografii. Przygotować można też film, który następnie będzie oglądany na studniówce. Film mógłby być urozmaicony komentarzami, wygłaszanymi przez twórców.
Uczniowie mogą mieć pomysł na przedstawienie niezwiązane ze szkołą. Jeżeli program będzie ciekawy, wart jest przemyślenia. Temat powinien zainteresować młodzież i nauczycieli, dobrze o tym pomyśleć zanim program zostanie przedstawiony na balu. Dotyczyć może lat z młodości rodziców. Przygotować można quiz lub inny konkurs. Na pytania odpowiadaliby zarówno nauczyciele, jak i uczniowie, chociaż można też zadawać pytania tylko pedagogom.
Uwaga!
Maturzyści zazwyczaj mają swoją, artystyczną wizję, ale mogą też skorzystać z przemyśleń innych osób. Niedopuszczalne jest natomiast kopiowanie pomysłów ludzi niezwiązanych z konkretną studniówką.
Jak myślicie, lepiej inspirować się już odbytymi przedstawieniami czy przygotować oryginalny scenariusz? Jak Wy zamierzacie?
