Najwygodniej byłoby wybrać meble umożliwiające przestawianie krzeseł i stołów, by łatwo dopasować salę do spotkania. W każdym spotkaniu najważniejsze jest określenie, kto jest postacią centralną spotkania i jaka jest zależność między prowadzącym spotkanie a resztą sali.
Okrągły stół – wszyscy są sobie równi. Postacią centralną może być każda osoba siedząca przy stole lub nikt. Założeniem jednak jest, że wszyscy tutaj są sobie równi. To ustawienie pomaga przy rozmowach o sprawach trudnych, spornych, na przykład w mediacjach zbiorowych. Najczęściej wszyscy uczestnicy spotkania zdają sobie sprawę, kto jest przy stole najważniejszą postacią, jednak każdy ma do tej postaci tę samą odległość, co daje poczucie równości i komfortu wypowiedzi.
Owalny stół – w tym przypadku balans równości nie jest już zachowany. Wiele jednak zależy od tego, gdzie usiądzie postać centralna:
– jeśli przy krótszym boku – zaznacza swoją pozycję, stara się utrzymać dystans, nie jest to dobre miejsce dla osoby prowadzącej szkolenie, ale całkiem rozsądne dla prezesa;
– jeśli przy dłuższym boku, ale na środku – stara się zintegrować z pozostałymi, choć wciąż zaznacza, że jest tu szefem.
Podkówka – jest to świetne ustawienie na szkolenia polegające na wykładach, konferencje, krótkie spotkania motywujące. Wykładowca czy szef stoi, zaznaczając tym fakt, że jest postacią centralną spotkania, wszyscy pozostali uczestnicy są sobie mniej więcej równi.
Warto zaznaczyć, że jeśli szef jest uczestnikiem szkolenia i siada na pierwszym lepszym krześle, byle w pobliżu drzwi – nie jest zainteresowany tematyką lub nie sądzi, by było to dla niego ważne. Doskonale to widać właśnie przy układzie stołów w podkówkę. Odruchowo wyczuwamy, gdzie jest przy stole miejsce głowy domu, albo szefa firmy i nigdy nie zajmujemy tego miejsca.
Stoły kwadratowe i prostokątne – tutaj stosuje się takie same zasady, jak przy stołach okrągłych i owalnych. Należy tu także pamiętać o właściwym zagospodarowaniu stołu lub podłogi, jeśli stół ma wycięcie w środku, co się często zdarza. Nie można stawiać tam niczego, co zasłaniałoby rozmówcom innych rozmówców, a więc nie ustawia się na ziemi żadnych wazonów z kwiatami wystających znacznie ponad linię stołu, a na stole nie powinno stać nic poza małymi stroikami, napojami, nazwiskami uczestników spotkanie i niezbędnym sprzętem nagłośnieniowym.
Sala „szkolna” – w której ustawienie przypomina prawdziwą salę szkolną. Często ustawienie takie wykorzystywane jest podczas dużych konferencji prasowych. Czasem wręcz zostawia się tylko jeden stolik dla osób prowadzących konferencję, a naprzeciwko stoją gęsto ustawione w rzędach krzesła. Poczęstunek nie powinien stać na linii wzroku uczestników, ponieważ może odciągać uwagę.
Czy informacje zawarte w artykule okazały się pomocne? Wypowiadajcie się w komentarzach.
