Program artystyczny nie musi być długi. Ważne, żeby nie znudził nikogo. Będzie go wykonywać kilka osób. Jeśli kwestia jednej będzie trwać zbyt długo, widzowie mogą odnieść wrażenie, że tylko ona zaangażowała się w program. Lepiej rozdzielić teksty w podobnej długości. Nie musi to być recytowanie roli, ciekawszy będzie program zbliżony do krótkiego przedstawienia.

Dobrze, jeśli młodzi ludzie podejdą do zadania z poczuciem humoru, ale równocześnie nie mogą nikogo urazić. Przypominanie zabawnych historii, potraktowanie jakiegoś zdarzenia „z przymrużeniem oka” wydaje się najlepsze. Przywoływanie kłopotliwych sytuacji, niemiłe aluzje nie będą odpowiednie. Dobre wychowanie podpowiada, że żarty jednej osoby powinny być zabawne także dla pozostałych, czyli dla wszystkich osób w towarzystwie.

Tekst powinien być jasny dla wszystkich oglądających. Młodzi ludzie rozumieją typowo młodzieżowe sformułowania, ale ich nauczyciele nie muszą. Dobre wychowanie sugeruje dobranie słownictwa odpowiedniego do typu programu i do wieku publiczności. Wtedy nikt nie poczuje się zlekceważony. Oczywiście niecenzuralne wyrazy nie będą odpowiednie. Słowa nie muszą brzmieć bardzo oficjalnie, ale ze względu na wiek rodziców i pedagogów savoir–vivre zaleca ostrożne dobieranie luźnego tonu.

Program artystyczny wymaga zaangażowania uczniów, ale mogą poprosić rodziców albo znajomych o opinię. Wcześniejsza pomoc bliskich pomoże uniknąć ewentualnych kłopotliwych sytuacji. Młodzi ludzie będą też mogli sprawdzić, czy ich praca spodoba się na studniówce. Maturzyści powinni mieć pomysł na przygotowanie programu, ale skorzystanie z rad innych, życzliwych osób też nie jest w złym tonie. W trakcie imprezy, do pomocy w wykonaniu programu, można zaprosić osobę z publiczności. Jeśli jednak „ochotnik” nie chce brać udziału, savoir–vivre doradza nie zmuszać go. Kiedy osoba zgodzi się, wyznaczone zadanie nie może jej ośmieszać.

Uwaga!

Dobrze przygotowany, artystyczny program zostawi miłe wspomnienia ze studniówki. Ważne, żeby był interesujący, może być zabawny, ale trzeba pamiętać o tym, żeby wszyscy się śmiali. Savoir–vivre zwraca uwagę na szacunek do wszystkich osób.

Co powinno się znaleźć w fajnym programie na studniówkę? Macie jakieś pomysły?

PODZIEL SIĘ
Poprzedni artykułJak wygląda studniówka?
Następny artykułNauczyciel na studniówce – zachowanie

Anna Wyczyńska – uczestniczyła w projektach realizowanych przy udziale Unii Europejskiej. Miała dzięki temu możliwość obserwowania komunikacji społecznej i zasad savoir – vivre’ u między osobami o różnych poglądach i doświadczeniach. Współpracowała z redakcjami zajmującymi się kulturą. W serwisie Spec.pl zajmuje się tematyką savoir – vivre.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here