Autyzm wczesnodziecięcy – objawy, jak rozpoznać?

Głównymi jego objawami są:

– brak rozwoju mowy do mniej więcej 16 miesiąca życia,

– brak jakichkolwiek reakcji na wołanie po imieniu,

– trudności w koncentracji uwagi,

– dzieci o cechach autystycznych prawie w ogóle się nie uśmiechają.

Wszystkie podane cechy muszą być szczegółowo stwierdzone przez specjalistę. Nie można się sugerować jednorazowymi zachowaniami. Diagnoza autyzmu wymaga od specjalisty doświadczenia w diagnozie dzieci. U kilkulatków można dodatkowo stwierdzić:

– brak kontaktu z kolegami,

– stereotypowe zachowania w mowie np. swój własny język, ciąg słów,

– upodobanie w jakiś konkretnych przedmiotach, kolorach.

Można zaobserwować u dzieci stereotypowe zachowania jak np. kręcenie, kołysanie. Wpływa to na ich dalszy rozwój mowy, określa się mowę dzieci autystycznych jako mowę śpiewną. Charakterystyczne jest również to, że dzieci nie nawiązują kontaktu z ludźmi, można nawet powiedzieć,że zachowują się jakby tych ludzi nie dostrzegali. Dzieci autystyczne wprost przepadają za rutyną. Najlepiej funkcjonują według planu dnia i jeśli wiedzą czego się spodziewać.

Jak wcześniej wspomnieliśmy u dzieci autyzm najczęściej stwierdza się między w pierwszych trzech latach życia dziecka, a konkretnie między 2 a 3 rokiem życia. Bywa tak, że u małych niemowląt około 6 miesiąca życia widać już pewne objawy. Takie dziecko nie uśmiecha się, nie gaworzy, a w późniejszych miesiącach życia nie potrafi użyć co najmniej dwóch słów. Bardzo ważnym objawem u dzieci jest także brak kontaktu wzrokowego. Dziecko nie spoglądają na człowieka tylko np. na przedmiot o którym jest mowa. Objawy autyzmu występują w różnych postaciach. Jeśli cokolwiek budzi wątpliwość w naszym dziecku rodzice powinni natychmiast to sprawdzić. Ważne jest szybkie zdiagnozowanie i dobranie odpowiedniej terapii dla dziecka i rodziny.

sxc.hu

Fakty:

1. Przyczyny autyzmu są już od dawna badane i nie ma dość jasnej odpowiedzi co autyzm wywołuje.

Jedną z tez jest to, iż dziecko w życiu płodowym miało prawdopodobnie zaburzony rozwój mózgu. Innymi teoriami jest też występowanie wadliwego genu lub innych zewnętrznych czynników środowiska.

2. Rehabilitacja dziecka autystycznego musi odbywać się w otoczeniu gdzie jest wyeliminowane maksimum bodźców. Dziecko z pomocą terapeuty, który stara się do niego mówić jasno i krótko uczy się na początku nawiązać kontakt wzrokowy. Pomocna jest w terapii dzieci integracja sensoryczna czyli pobudzanie tych sfer życia emocjonalnego dziecka, które są w nim zaburzone.

3. Terapia u wcześnie zdiagnozowanych dzieci daje pożądane efekty. Terapeuta kładzie nacisk na naukę poprawnych zachowań, samoobsługę dziecka i jego mowę.

Prowadzone zajęcia są obowiązkowe dla całej rodziny dziecka.

4. Wiele dzieci autystycznych wykazuje bardzo dużą inteligencję od swoich rówieśników. Niektóre świetnie liczą inne pięknie malują. Niestety w innych czynnościach życiowych nie dają sobie rady.

5. Zachowania autystyczne mogą pojawić się u dziecka pod wpływem szczególnie traumatycznego przeżycia.

6. Zaburzeniem, które nie jest do końca klasycznym autyzmem jest zespół Aspergera. Cechuje je nie do końca zaburzona mowa, a jego głównym objawem są zachowania obsesyjne. Takie dzieci np. bardzo interesują się matematyką a innymi dziedzinami już nie. Zespół Aspergera jest niestety dużo częściej diagnozowany niż autyzm.

Autyzm wczesnodziecięcy jest zatem bardzo poważnym zaburzeniem rozwojowym dziecka. Nie należy lekceważyć żadnych symptomów, które u naszych dzieci dostrzegamy. Widzimy, że odpowiednia terapia zapewniona dziecku i całej rodzinie może pomóc dziecku poruszać się w jego świecie i z tego świata wychodzić do otoczenia.