Na co należy zwrócić szczególną uwagę?
Bardzo częstym objawem chłoniaków jest powiększenie węzłów chłonnych. Często przez przypadek pacjenci zauważają powiększone węzły chłonne, które sami określają jako „gulki”. Co ważne, nie dostarczają one żadnych dolegliwości bólowych, nawet przy dotyku czy ucisku. Zwykle powiększone są węzły chłonne na szyi bądź w obrębie pachy.
Co robić, gdy zauważymy u siebie powiększony węzeł chłonny?
Po pierwsze należy udać się do lekarza, aby zbadał niepokojące nas zmiany. Pamiętajmy, że przyczyn powiększenia węzłów chłonnych jest bardzo wiele, należą do nich między innymi zakażenia bakteryjne, infekcje wirusowe, gruźlica, mogą tak się objawiać odczyny po szczepieniach, ale także jest to symptom chłoniaków złośliwych czy też przerzutów nowotworowych, dlatego nie wolno ich bagatelizować.
Co powinien zrobić lekarz?
Lekarz powinien bezwzględnie zbadać powiększony węzeł chłonny. Podczas badania zwróci on uwagę na jego wielkość, konsystencję, sprężystość, to czy przesuwa się względem otoczenia, czy jest bolesny, a także czy zmiany dotyczą tylko jednego węzła, czy całej grupy węzłów lub też wielu ich grup. Badanie jest bardzo istotne, gdyż często pozwala na ukierunkowanie diagnostyki. Jeśli węzły są tkliwe przy badaniu, bolesne, ropiejące, a zmiany asymetryczne przemawiają one za zapaleniem węzłów chłonnych. Jeśli jednak wyczuwane węzły są twarde, niebolesne, występują w wielu miejscach wymagają poszerzenia diagnostyki.
O co będzie pytał lekarz?
W trakcie zbierania wywiadu lekarz zapyta nas o wiek, o to, czy mieliśmy kontakt z osobami cierpiącymi na choroby zakaźne oraz o przyjmowane leki. Bardzo istotne jest zebranie informacji dotyczących występowania objawów ogólnych. Istnieje bowiem cała grupa objawów ogólnych, które są częstym symptomem chłoniaków. Zalicza się do nich spadek masy ciała, który wynosi więcej niż 10% pierwotnej masy ciała w ciągu około 6 miesięcy, jest niezamierzony, czyli nie wynika ze stosowania diety, intensywnych ćwiczeń fizycznych czy odchudzania się. Niepokojąca jest także wzmożona potliwość zwłaszcza w nocy. Oznacza to, że pacjent budzi się w nocy wręcz mokry, musi się przebrać, jego poduszka także jest mokra. Następnie lekarz powinien zapytać, czy zaobserwowaliśmy ostatnio stany podgorączkowe lub gorączkę – temperaturę powyżej 38 stopni, która pojawiała się bez przyczyny, np. niezależnie od infekcji albo występowała o określonej porze dnia, np. wieczorem. Możemy spodziewać się, że lekarz zapyta także o to, czy w ostatnim czasie nie czuliśmy się osłabieni, czy nie przeziębialiśmy się częściej oraz czy nie odczuwamy świądu skóry. Czasami symptomem chłoniaka może także być dyskomfort odczuwany przy leżeniu na lewym boku.
Nie zawsze muszą tak wyglądać objawy
Mimo opisanych powyżej najczęstszych objawów chłoników, nie zawsze muszą one dawać takie symptomy. Czasami, gdy zmiany dotyczą węzłów chłonnych w śródpiersiu, na pierwszy plan wysuwa się duszność, kaszel albo widoczne w zdjęciu rtg poszerzenie śródpiersia.
Uwaga!
Zawsze ostateczne rozpoznanie stawiane jest po otrzymaniu wyniku badania histopatologicznego pobranego węzła chłonnego bądź wycinka z zajętego narządu.
Zetknęliście się kiedyś z tą chorobą? Podzielcie się z nami swoimi doświadczeniami.