W przypadku choroby Gravesa-Basedowa, pojawiają się przeciwciała ukierunkowane na receptor dla hormonu TSH. Takie receptory znajdują się na komórkach gruczołu tarczowego. Obecność tych przeciwciał sprawia, że komórki tarczycy są niejako pobudzane do pracy większej niż w warunkach normalnych. Rozwija się, zatem stan zwany nadczynnością tarczycy, a u chorej osoby zaczynają się pojawiać typowe dla tego stanu objawy. Warto dodać, że częściej odnotowuje się przypadki zachorowań wśród kobiet.
Symptomów, które świadczyć mogą o nadczynności tarczycy jest wiele. Typowi pacjenci ci łatwo się denerwują, są rozdrażnieni. Ich skóra wydaje się być jak aksamit, jest gładka. Chorzy zauważają u siebie wzmożoną potliwość. Kolejnym typowym symptomem jest uczucie kołatania serca. Często u pacjentów z nadczynnością tarczycy wykrywa się, że ich ręce drżą. Pacjenci ci mogą mieć także skłonności do biegunek.
Objaw, który jest charakterystyczny dla choroby Gravesa-Basedowa, to wole naczyniowe. Pod pojęciem – wole – rozumie się powiększenie tarczycy. Jednak w przebiegu tej choroby spotyka się wole naczyniowe. Lekarz badający palpacyjnie gruczoł tarczowy jest w stanie wyczuć drżenia. Ponadto może wysłuchać typowy, głośny szmer. Zarówno drżenia, jak i szmer są wynikiem wzmożonego przepływu krwi. Kolejnym charakterystycznym objawem dla tej choroby jest wytrzeszcz oczu. Przyglądając się choremu odnosi się wrażenie, że jego oczy jakby „wychodzą poza ramy” oczodołu. Dzieje się tak, dlatego, że receptor dla TSH znajduje się również w komórkach zlokalizowanych w oczodole, które nazywają się fibroblastami. Dość typowo występują u pacjentów także obrzęki przedgoleniowe.
W celu postawienia rozpoznania zwraca się uwagę na typowe objawy kliniczne. Należy sprawdzić stężenie hormonów tarczycy. Szczególnie ważnym badaniem dodatkowym jest oznaczenie przeciwciał skierowanych przeciwko receptorowi dla TSH.
Pierwszym celem leczenia pacjenta jest osiągnięcie stanu wyrównania gospodarki hormonalnej związanej z gruczołem tarczowym. Osiąga się taki cel poprzez rozpoczęcia kuracji opartej na farmaceutykach stosowanych w leczeniu nadczynności tarczycy. Następnie po kilku tygodniach wykonuje się pacjentowi badania, które maja na celu sprawdzić czy udało się wyrównać zaburzenia hormonalne.
Uwaga!
Kolejnym krokiem w leczeniu pacjenta jest wybranie odpowiedniego modelu leczenia dla konkretnego pacjenta. Lekarze mają do wyboru farmaceutyki, leczenie jodem promieniotwórczym oraz operacyjne leczenie.
Czy znacie kogoś kto cierpiał na tę chorobę? Jakie leczenie zastosowano? Czy było skuteczne? Wypowiedzcie się!
