Wszystko zaczyna się tutaj od zapalenia gardła i migdałków wywołanego przez paciorkowce. Powszechnie wiadomo, że takie zapalenie powinno być leczone antybiotykami, gdyż wywołują go bakterie. Jeśli zaś nie zastosuje się odpowiedniej terapii, to – statystycznie rzecz ujmując – u trzech na stu pacjentów wystąpić może gorączka reumatyczna. Łatwo się domyślić, że chorzy to głównie dzieci i młodzież, ponieważ to u tej grupy najczęściej odnotowuje się infekcje paciorkowcowe.
Okazało się, że paciorkowiec beta-hemolizujący z grupy A ma podobne antygeny do tych, które znajdują się u człowieka w sercu, stawach. Gorączka reumatyczna rozwija się, gdy dojdzie do pewnych zaburzeń immunologicznych. Organizm wytwarza przeciwciała, które wycelowane są w paciorkowca, ale wspomniane powyżej podobieństwo sprawia, że uszkadzane są przez nie również własne narządy.
Rozpoznanie tej choroby opiera się na pewnych kryteriach, które są podzielone na duże i małe. Przyjęto, że o tej chorobie można mówić, jeśli spełnione zostaną dwa kryteria duże bądź jedno duże i dwa małe.
Wyróżnia się pięć kryteriów dużych. Po pierwsze – to zapalenie serca, które związane jest z występowaniem szmeru sercowego. Drugie duże kryterium – i najczęściej zgłaszane przez chorych – to zapalenia stawów. Stawy puchną, bardzo bolą, zmiany pojawiają się asymetrycznie. Powstało nawet powiedzenie, że gorączka reumatyczna liże stawy i kąsa serce. Jest ono o tyle trafne, że ukazuje sedno choroby. Bowiem patologia ta nie uszkadza trwale stawów, ale może wywoływać nieodwracalne zmiany w sercu, np. wady serca. Wśród dużych kryteriów wyróżnia się także zmiany na skórze. Może być to rumień brzeżny oraz guzki podskórne, które mają średnicę około 1 centymetra i umiejscawiają się na powierzchniach wyprostnych stawów łokciowych i kolanowych. Ostatnie duże kryterium to pląsawica, czyli pojawienie się u pacjenta ruchów mimowolnych w obrębie kończyn i twarzy.
Wśród kryteriów małych znajdują się: ból stawów, gorączka, zmiany w EKG, podwyższone OB oraz przechorowanie już kiedyś gorączki reumatycznej.
Oczywiście, zanim słów kilka na temat leczenia gorączki reumatycznej, warto uczulić na to, że bardzo ważne jest, aby dobrze i skutecznie wyleczyć paciorkowcowe zapalenie gardła, najlepiej przy pomocy penicyliny.
Osoby, u których podejrzewa się gorączkę reumatyczną, powinny być leczone w szpitalu. Podaje się im kwas acetylosalicylowy w dużych dawkach oraz penicylinę prokainową przez okres około 10 dni. Jeżeli doszło w przebiegu choroby do zmian w sercu, to zaleca się konsultację kardiologiczną i włączenie odpowiednich leków.
Czy znacie kogoś, kto cierpiał na tę chorobę? Jakie leczenie zastosowano? Wypowiedzcie się.
