Najczęstsze wady serca u dzieci

Na ich wystąpienie mają wpływ różne czynniki zarówno genetyczne, jak i środowiskowe. Dość często obserwuje się występowanie wad serca u dzieci, u których obecne są pewne anomalie chromosomalne, takie jak zespół Downa czy zespół Edwardsa. Można się także spotkać z sytuacją, gdy wady wrodzone są wynikiem mutacji, która dotyczy wybranego genu. Podaje się także całą listę czynników środowiskowych, które mogą brać udział w rozwijaniu się wad serca u dzieci.

Okazało się, że wady te mogą być powodowane przez infekcje wirusowe, zwłaszcza przez wirusa grypy, wirusa wywołującego różyczkę, wirusa cytomegalii, wirusa HIV. Ryzyko wad serca rośnie, jeśli kobieta ciężarna narażona jest na silny, przewlekły stres, stosuje używki – pije alkohol, pali papierosy, pije kawę. Niektóre leki przyjmowane przez matkę dziecka także mogą wpływać na powstawanie wad serca u dziecka. Istotny jest też stan zdrowia matki, ponieważ przewlekłe choroby ogólnoustrojowe np. cukrzyca, toczeń układowy czy też niedożywienie mogą niekorzystnie wpływać na rozwój małego człowieka. Aktualnie lekarze mają do dyspozycji wiele badań, które można wykonać prenatalnie albo po urodzeniu dziecka. Pozwalają one na wykrycie wad serca.

Najogólniej – wady serca u dzieci dzieli się na wady przebiegające z sinicą lub bez sinicy. Pod pojęciem „sinica” rozumie się taki stan, gdy stężenie hemoglobiny zredukowanej wynosi powyżej 5g% w krwi tętniczej. Objawia się taki stan sinofioletowym zabarwieniem skóry w określonych miejscach i błon śluzowych.

Wśród wad bezsiniczych wyróżnia się takie, które przebiegają z obecnością przecieku krwi w sercu i te, które nie wiążą się z nim. Dosyć częstą wadą serca, która przebiega bez sinicy, ale obecny jest przeciek, jest ubytek przegrody przedsionkowej. Najczęściej występuje ubytek typu dołu owalnego. Wadę koryguje się albo zakładając przezcewnikowo implant, albo stosuje się leczenie operacyjne. Kolejną dość częstą wadą serca jest ubytek przegrody międzykomorowej. Koryguje się ją w okresie niemowlęcym. Do bezsiniczych wad serca z obecnością przecieku zalicza się obecność przetrwałego przewodu tętniczego.

Natomiast wady, które nie manifestują się sinicą i niezwiązane są z przeciekiem, to koarktacja aorty, zwężenie zastawki aorty. Koarktacja aorty bardzo często jest stwierdzana u dziewczynek z zespołem Turnera. Kolejna grupa wad serca przebiega już z sinicą. Zalicza się do nich m.in. przełożenie wielkich pni tętniczych – co oznacza, że tętnica płucna odchodzi od komory lewej, a aorta od komory prawej. Siniczą wadą jest także tetralogia Fallota.

Składają się na nią cztery współistniejące nieprawidłowości: ubytek w obrębie przegrody międzykomorowej, zwężenie drogi odpływu prawej komory, przerost prawej komory oraz przesunięcie pierścienia aorty nad ubytek przegrody międzykomorowej.