Napięcie mięśniowe u niemowląt – przyczyny, objawy, jak leczyć?

Jakie czynniki zwiększają ryzyko wystąpienia nieprawidłowości? Narażone są w szczególności dzieci urodzone przedwcześnie oraz dzieci z niską wagą urodzeniową. Czujność dorosłych powinny wzbudzić powikłania okołoporodowe, w tym niedotlenienie maluszka w czasie porodu, a nawet utrzymująca się żółtaczka.

Istnieje szereg wskaźników sugerujących kłopoty z napięciem mięśniowym. Z jednej strony może być to nadmierne pobudzenie dziecka i trudności z jego wyciszeniem, połączone z gwałtownymi reakcjami na codzienne czynności pielęgnacyjne, a z drugiej strony – apatyczność, nadmierna senność, brak aktywności ruchowej malca. Nieprawidłowości w dziecięcych napięciu mięśniowym są zazwyczaj wychwytywane przez opiekunów – ciało pociechy może być bowiem tak usztywnione, że nie lada wyczynem będzie założenie ubrania, bądź wiotkie na tyle, że sprawiające wrażenie „lania się przez ręce”. Niepokój zawsze powinno wzbudzać wyginanie się „w rogala” – odginanie głowy do tyłu z jednoczesnym robieniem mostku i drżeniem nóg. Oznaką kłopotów z napięciem mięśni jest również większość anomalii prawidłowego rozwoju ruchowego, na przykład nie unoszenie główki podczas leżenia na brzuchu, nie przekręcanie się na brzuszek i boki, choć już powinno to nastąpić, długo utrzymujące się zaciśnięte piąstki. Pediatra powinien wychwycić niepokojące symptomy. Odpowiednim specjalistą jest jednak neurolog.

Problemy z napięciem mięśniowym wymagają interwencji. Pozostawione same sobie najprawdopodobniej przyczynią się do ich nawarstwiania, w tym między innymi nieprawidłowego poruszania się malucha. Podstawą wszelkiego działania są ćwiczenia. Czasami rehabilitacja wymaga niewielu ćwiczeń, zdarza się jednak, że jest bardzo absorbująca. Efekty zostają osiągane za sprawą przede wszystkim systematyczności. Niezmiernie ważne jest również odpowiednio wcześnie podjęte leczenie.