Ich nosicielami mogą być ludzie, wówczas odnajduje się ten patogen w obrębie jamy ustnej, gardła, płytki nazębnej. Promienica nie jest częstą chorobą, jednak gdy już się na nią zapadnie, jej okres trwania może być długi. Wśród bakterii z tego rodzaju najczęściej zmiany patologiczne wywołuje Actinomyces izraelii.
Do zakażenia zwykle dochodzi, kiedy w wyniku kontaktu bakteria przejdzie przez uszkodzoną błonę śluzową. Zwiększona szansa zakażenia się występuje w takich sytuacjach jak zabieg stomatologiczny czy chirurgiczny lub uraz. Do czynników ryzyka należą także stany bądź choroby zdiagnozowane u pacjenta, które obniżają jego odporność.
Jakie objawy są charakterystyczne w przebiegu choroby?
Opisywane są następujące postaci promienicy – płucna, brzuszna, szyjno-twarzowa. Bardzo rzadko może dochodzić do posocznicy promieniczej. Najczęściej spotykana w praktyce lekarskiej jest postać szyjno-twarzowa.
Typowe objawy dotyczą skóry głównie w okolicach żuchwy, policzka, szyi. Obserwuje się w tych częściach ciała obrzęk. Bardzo charakterystyczne dla promienicy jest stwardnienie skóry. Przy dotyku można jej konsystencję porównać z drewnianą deską. Jest ona naprawdę bardzo twarda. Gdy dotyczy to szyi, czasem w żargonie lekarskim można się spotkać z określeniem „deskowaty kark”. W przebiegu promienicy występują na tak opisanej skórze ropne zmiany.
Odnotowuje się występowanie przetok, które przebijają się na skórę. Dostarczają one choremu dolegliwości bólowych. Z takich przetok wypływać może ropa, ale także, co zdarza się częściej, małe ziarniste wytwory. Przybierają one barwę żółtą lub zielono-żółtą. Mają one duże znaczenie w diagnostyce promienicy. Okazało się, że w tych żółtych ziarnistościach znajdują się bakterie, a ich cechą charakterystyczną jest podłużny, nitkowaty kształt.
Postać brzuszna promienicy zdarza się bardzo rzadko, jeśli już występuje, to ma związek z przebytą wcześniej operacją na jamie brzusznej. Postać płucna również należy do bardzo rzadkich chorób.
W jaki sposób walczyć z promienicą?
Promienica niestety zaliczana jest do chorób przewlekłych. Leczenie jej trwa długo, zwykle kilka miesięcy. Choroba wymaga terapii z zastosowaniem antybiotyków. Jako leki pierwszego rzutu, na które wrażliwe są bakterie Actinomyces, używane są penicyliny. Ważne, aby dawki tych leków były duże. Jeżeli dana osoba jest uczulona na penicyliny, wtedy lekarz zaleci przyjmowanie innego antybiotyku. W tym celu może być użyta erytromycyna, streptomycyna lub tetracykliny.
Uwaga!
Nie wyjaśniono jeszcze tego fenomenu, ale statystyki podają, iż ofiarami promienicy są częściej młodzi mężczyźni niż jakakolwiek inna grupa ludzi.
Spotkaliście się kiedyś z promienicą? Jeśli tak, koniecznie podzielcie się swoimi doświadczeniami!
