Każda kobieta powinna dbać o to, aby zdrowo i racjonalnie się odżywiać. Niezwykle ważne jest pokochanie wysiłku fizycznego. Ruch to samo zdrowie i powinien nam towarzyszyć każdego dnia. Te działania spowodują, że stając na wadze, nie będzie mowy o tym, aby pojawiły się nadmierne kilogramy. Warto wyeksponować fakt, że o aktywność i zdrowe odżywianie powinny dbać nie tylko młode kobiety, ale przede wszystkim kobiety po 50. roku życia. To właśnie panie z nadwagą w wieku okołomenopauzalnym są najbardziej narażone na zachorowanie na raka endometrium.
Dlaczego znajdują się one w grupie ryzyka?
U kobiet między średnio 45. a 55. rokiem życia jajniki zaczynają ograniczać produkcję hormonów. Na początku zmniejsza się ilość wytwarzanego progesteronu, później estrogenów. Niemniej jednak jajniki wytwarzają nadal substancję zwaną androstendionem. Tkanka tłuszczowa posiada zdolność i umiejętność, aby przekształcać ten związek w estron. U kobiety z optymalną masą ciała ilości estronu nie są duże. Inaczej dzieje się u kobiet otyłych. W ich organizmie powstaje nawet do kilkudziesięciu razy więcej tego związku.
Co z tego wynika?
Estron oddziałuje na błonę śluzową macicy i pobudza ją do rozrastania się. Sytuacja jest ułatwiona, ponieważ jajniki produkują już niewielkie ilości progesteronu, który mógłby zrównoważyć jego działanie. Oczywiście, otyłość nie jest jedynym czynnikiem, który przyczynia się do rozwoju raka endometrium. Bardziej narażone są kobiety, u których znacząco podwyższone jest stężenie estrogenów. Może ono mieć różne podłoże. Ponadto okazało się, iż bardziej predysponowane są panie z cukrzycą, nadciśnieniem tętniczym, zespołem policystycznych jajników.
Czy rak endometrium daje objawy?
W zasadzie jedynym objawem jest występowanie u kobiety nieprawidłowych krwawień z dróg rodnych. Warto podkreślić, że ten symptom pojawić się może w przebiegu wielu innych patologii związanych z układem rozrodczym kobiet. Nie powinno się od razu wpadać w panikę, ale nie wolno zlekceważyć i zbagatelizować takich krwawień. Nie należy czekać, wprost przeciwnie – trzeba umówić się na wizytę u lekarza ginekologa.
Po zbadaniu pacjentki zwykle lekarz zleca wykonanie badania USG przy użyciu sondy dopochwowej. Dzięki temu badaniu specjalista może ocenić wygląd i zmierzyć grubość błony śluzowej macicy. Jeśli przekracza ona normę po uwzględnieniu wieku pacjentki, stosowania przez nią preparatów hormonalnych wdrażane są dalsze działania, które mają umożliwić postawienie właściwej diagnozy. Aby rozpoznać jakikolwiek nowotwór, musi być wykonane badanie histopatologiczne. Zatem, jeśli endometrium jest dużo grubsze niż być powinno, pacjentkę zwykle kieruje się na pobranie wycinka błony śluzowej macicy. Preparat oddaje się patomorfologowi, a ten ocenia i opisuje czy jest to rozrost prosty, czy występują zmiany atypowe, czy występują w nim komórki nowotworowe.
Czy znacie kogoś, kto cierpiał na tę chorobę? Jakie leczenie zastosowano? Wypowiedzcie się.
