Kontrola zmian poziomu wiedzy uczestnika szkolenia, jego umiejętności i postaw powinna być przeprowadzona co najmniej dwukrotnie, przed i po szkoleniu. Oszacowanie zmian w jakimś zakresie jest możliwe na podstawie porównania stanu sprzed i po wprowadzeniu jakiegoś działania. Tak jest również w tym przypadku. Pojedynczy pomiar nie wnosi niczego do diagnostyki tego rodzaju. Idealną sytuacją jest taka, w której mamy możliwość dokonania więcej niż jednego pomiaru po szkoleniu, w jakichś odstępach czasowych. Taka analiza może pozwolić na wnioskowanie o trwałości przekazywanej wiedzy. Jednak zawsze należy uwzględniać różnorodne zmienne pośredniczące, towarzyszące takim porównaniom.
Poziom wiedzy, umiejętności czy postaw należy badać uzależniając metodykę od rodzaju kompetencji, jaka nas interesuje. Jeśli interesuje nas zmiana stanu wiedzy u uczestników szkolenia, na przykład w tematyce uregulowań prawnych dotyczących zamówień publicznych, możemy przeprowadzić test sprawdzający stopień znajomości związanych z temat zagadnień. Oczywiście, najbardziej zasadne jest przeprowadzenie go przed i po szkoleniu, a następnie omówienie wyników z uczestnikami. Takie podejście pozwoli nam nie tylko poznać efektywność uczenia się, ale też pozwoli na wyjaśnienie ewentualnych wątpliwości powstałych podczas szkolenia. W przypadku zainteresowania stopniem wzrostu umiejętności wykonywania jakiejś czynności, na przykład obsługi programu graficznego, który był tematem szkolenia, można polecić uczestnikom wykonanie w nim jakiegoś zadania przed odbyciem szkolenia i po nim.
Uwaga!
Podobnie jak w przypadku pomiaru poziomu reakcji, dla rzetelności wyników i opartej na nich analizy, newralgiczną kwestią jest zebranie informacji od maksymalnie dużej liczby uczestników szkolenia. Najbardziej efektywne jest uzyskanie danych o wszystkich szkolonych. Dysponując taką wiedzą możemy wyciągać wnioski o skuteczności nauczania przeprowadzonego projektu.
Dodalibyście coś do powyższych wskazówek? Dajcie znać!
