Rynek międzybankowy – gotówka w hurcie
Termin WIBOR wiąże się nieodłącznie procesami zachodzącymi na rodzimym rynku międzybankowym. Wspomniany system obrotu posiada swoją specyfikę, która przyczyniła się do wyodrębnienia go spośród pozostałych segmentów rynku pieniężnego. Mianowicie w kształtowaniu rynku międzybankowego biorą udział tylko hurtowi kontrahenci. Co więcej, grono jego uczestników jest ograniczone do banków komercyjnych funkcjonujących na terenie kraju oraz Narodowego Banku Polskiego, który pełni rolę niezależnego arbitra, a także dokonuje określonych transakcji.
Wymiana środków między bankami w ramach zamkniętego systemu obrotów stanowi podstawowe narzędzie, jeżeli chodzi o politykę zapewnienia ich krótkoterminowej płynności. Współdziałanie Narodowego Banku Polskiego ma charakter prewencyjny, a wszelkie poważniejsze interwencje mają miejsce wtedy, gdy kondycja rynku międzybankowego stwarza zagrożenie dla realnej sfery gospodarki. Taka sytuacja miała miejsce jesienią 2008 roku, kiedy rodzime banki znacząco zredukowały skalę wzajemnych depozytów i pożyczek. Odnotowano wtedy poważny wzrost stopy WIBOR.
WIBOR, a koszt kredytu
Przestawiona powyżej historyczna relacja miedzy polityką pożyczkową banków, a wartością WIBORU ma swoje uzasadnienie na gruncie teoretycznym. Stopa WIBOR odzwierciedla przeciętny koszt kredytu udzielonego na rynku międzybankowym. Innymi słowy instytucje bankowe, które zamierzają pożyczyć środki na dany okres musza się liczyć z koniecznością zapłacenia właśnie tej stawki oprocentowania swoim kontrahentom. Dlatego też niechęć banków do pożyczania środków innym podmiotom przekłada się każdorazowo na wzrost indeksu WIBOR.
Myli się ten kto sądzi, że wahania na rynku międzybankowym nie są odczuwalne z perspektywy zwykłego konsumenta. Trzeba pamiętać, że wzrost wartości WIBOR-u sprawia, że banki aktualizują zwiększają wartość oprocentowania, które jest stosowane na rynku detalicznym. Tempo tych zmian zależy od tego jaką stopę WIBOR przyjęto za postawę dla danego rodzaju kredytu.
Taką wartość bazową nazywa się fachowo stopą referencyjną. Zawsze ulega ona powiększeniu o właściwą marżę, która stanowi główne źródło zysków banku. W większości przypadków wyznacznikiem dla wyznaczenia oprocentowania dla kredytów złotówkowych są stopy WIBOR 3M oraz 6M. Aktualne wartości tych indeksów odzwierciedlają przeciętny koszt kredytu udzielanego w ramach rozliczeń międzybankowych na okres kolejno trzech i sześciu miesięcy. Oprocentowanie produktów, które są oparte na WIBOR 3M aktualizuje się raz na kwartał (dla WIBOR 6M raz na dwa kwartały). Można więc uznać, że produkty bankowe, dla których stopą referencyjną jest WIBOR 6M wykazują się większą stabilnością jeżeli chodzi o zmiany kosztów odsetkowych.
Czy informacje zawarte w tekście okazały się pomocne? Zapraszam do komentowania.
