Dofinansowanie do wynagrodzeń jako zachęta do zatrudniania osób niepełnosprawnych
W Polsce pracodawcy mają obowiązek zatrudniania osób niepełnosprawnych lub wpłacania odpowiednich kwot pieniężnych do PFRON (Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych). Przepisy prawne w tym zakresie przewidują jednak, że jeżeli pracodawca zatrudnia osoby niepełnosprawne to jest automatycznie zwolniony z opłat do PFRON i uzyskuje dodatkowe korzyści z tego tytułu.
Istnieje bowiem możliwość uzyskania dofinansowań do wynagrodzenia pracowników niepełnosprawnych, składek na ubezpieczenie społeczne, a także zwrot 60% wynagrodzenia oraz obowiązkowych składek na ubezpieczenia społeczne nowo zatrudnionych pracowników niepełnosprawnych, zwrot kosztów zatrudniania asystenta niepełnosprawnego pracownika, zwrot kosztów przystosowania stanowiska pracy i zwrot kosztów wyposażenia stanowiska pracy. Pokrycie za pracodawcę znaczniej części wynagrodzenia pracownika jest bardzo korzystne. Ponadto dzięki zaoferowaniu pracy osobie niepełnosprawnej pracodawca zyskuje możliwość kreowania i wzmacniania pozytywnego wizerunku społecznego.
Wysokość dofinansowania jest uzależniona od:
1. Stopnia niepełnosprawności zatrudnianych osób niepełnosprawnych i tak odpowiednio w przypadku:
– znacznego stopnia niepełnosprawności jest to 130% najniższego wynagrodzenia (1216,80 zł);
– umiarkowanego odpowiednio – 110% najniższego wynagrodzenia (1029,60 zł);
– lekkiego – 50% najniższego wynagrodzenia (468 zł).
Kwota ta jest następnie przemnażana przez odpowiedni procent dofinansowania zależny od kategorii pracodawcy.
2. Kategorii pracodawcy.
Wielkość i status pracodawcy określany na potrzeby ustalenia kwoty dofinansowania należnego z tytułu zatrudniania osób niepełnosprawnych reguluje ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z dnia 9 października 1997 r.). Pracodawcom z otwartego rynku pracy przyznaje się miesięczne dofinansowanie w wysokości:
– 70% kwot, określonych ze względu na stopień niepełnosprawności pracownika;
– 90% tych kwot, jeżeli zatrudnieni niepełnosprawni mają stwierdzoną chorobę psychiczną, upośledzenie umysłowe lub epilepsję oraz gdy są niewidomi.
3. Zwiększenia kosztów ze względu na zatrudnianie osób niepełnosprawnych.
