Dla wielu osób, którym przyszło borykać się z przypadłością jaką jest jąkanie, stanowi ono prawdziwy życiowy problem. Sprawia, że wraz z coraz aktywniejszym i pełniejszym uczestnictwem w życiu społecznym, stopniowo pojawia się spowodowana jąkaniem nieśmiałość, zawstydzenie, niechęć do ludzi, lub w najbardziej zaawansowanych stadiach choroby, także odizolowanie od ludzi. Stąd tak ważne jest właściwe leczenie.
Jąkanie dotyka współcześnie niemal 5% społeczeństwa i w zdecydowanej większości jąkają się chłopcy. Choroba ta zaczyna się bardzo niewinnie w wieku około 3-5 lat, a w 85% przypadków zaczyna się przed ukończeniem 8-ego roku życia. Jest to zaburzenie bardzo złożone i jego podłoże nadal pozostaje zagadką dla logopedów. Pewne jest, że jest to zaburzenie mowy polegające na przerywaniu mowy, powtarzaniu wyrazów, zniekształcaniu sylab i całych słów. Dochodzi do tego w efekcie nieprawidłowej koordynacji ruchowej mięśni oddechowych, fonacyjnych i artykulacyjnych. Istnieje również teoria, że zaburzenia te związane są z uszkodzeniem pewnych ośrodków mowy w mózgu lub też powstają w konsekwencji zmian powstałych w ośrodkowym układzie nerwowym lub zaburzeń nerwowych. Ponadto przyczyny jąkania doszukuje się również w zaburzeniach metabolicznych, nieprawidłowościach funkcjonowania mózgu, jego uszkodzeniach, ogólnej niesprawności motorycznej i mięśniowej, a także w urazach psychicznych, problemach rodzinnych, czy nawet strachu.
Leczenie jąkania jest procesem niezwykle złożonym i skomplikowanym. Tak jak i sama choroba. Jego przebieg wynosi, w zależności od metody, od kilku miesięcy do nawet kilku lat. Natomiast jego cechą charakterystyczną jest zmienność i różnorodność ze względu na wiek pacjenta. Eliminacja jąkania u dzieci i nastolatków przebiega zupełnie inaczej niż u osób starszych. Najskuteczniejsza i najczęściej stosowana terapia w leczeniu jąkania polega na nauce mówienia od początku. Poddający się jej pacjent początkowo przestaje mówić na kilka do kilkunastu dni, a następnie zaczyna mówić bardzo, bardzo wolno w stosunku do mowy wcześniejszej. Dodatkowo jąkająca się osoba uczy się panowania nad własnym oddechem i likwidowania napięcia mięśni oddechowych pracujących w czasie mówienia.
Terapia dla jąkających się składa się z bardzo wielu elementów, m.in. ćwiczeń logopedycznych takich jak ćwiczenia oddechu, artykulacyjne i fonacyjne, psychoterapii czy relaksacji. Powszechnie wykorzystywane są również urządzenia wspomagające, farmakoterapia i ziołolecznictwo. Jednak największy nacisk w terapii mającej na celu zniwelowanie jąkania kładzie się na naukę opanowania napięcia mięśniowego i lęku przed samym mówieniem. Bez względu na metodę i sposób prowadzenia ćwiczeń, wszystko to ma na celu wyuczenie w pacjencie nawyku wolnego mówienia, redukcję napięcia w trakcie rozmowy, a co za tym idzie zwiększenie komfortu wyrażania własnych myśli w towarzystwie innych. Ponadto ćwiczenia logopedyczne stosowane w celu leczenia jąkania mają na celu przede wszystkim poprawienie sprawności aparatu mowy, a w tym żuchwy, warg, języka czy podniebienia miękkiego. Dodatkowo w leczeniu wykorzystuje się również ćwiczenia oddechowe mające na celu rozruszanie przepony i pogłębienie oddechu.
Czy informacje zawarte w artykule okazały się pomocne? Wypowiadajcie się w komentarzach.
