BIOS-u nie trzeba instalować, gdyż znajduje się on w pamięci ROM (pamięć tylko do odczytu) płyty głównej i towarzyszy użytkownikowi od samego początku. Głównym zadaniem BIOS jest więc przygotowanie komputera i zarządzanie nim, aż nastąpi wczytanie zainstalowanego systemu operacyjnego.
Nie każdy BIOS jest taki sam, podobnie zresztą jak sposób uruchomienia jego ustawień. Wszystko zależy od producenta płyty głównej i umieszczonej na niej wersji BIOS, dlatego tak ważne jest, aby dokładnie obserwować pojawiające się przy uruchamianiu komputera okna, zwłaszcza te początkowe. Na jednym z pierwszych powinna być informacja o tym jaki klawisz/kombinację klawiszy należy wcisnąć, aby dostać się do ustawień BIOS. Taka informacja powinna znajdować się w pobliżu frazy „BIOS Setup”. Najczęściej za dostanie się do ustawień BIOS odpowiada klawisz Del lub F2.
Warto pamiętać, że w ustawienia BIOS powinny wchodzić jedynie osoby znające się bardzo dobrze na komputerach, gdyż nierozważne korzystanie z jego opcji może spowodować nawet uszkodzenie sprzętu. Laikom stanowczo odradzamy zabawę z ustawieniami BIOS. Zresztą opcje domyślne w zupełności powinny wystarczyć do poprawnego działania komputera. Wyjątek stanowi opcja w BIOS odpowiedzialna za sprawdzanie np. płyt CD z systemem operacyjnym w poszukiwaniu instalatora, która jest niezbędna przy jego instalacji, ale o tym niżej.
Okno BIOS Setup może się różnić w zależności od posiadanej płyty głównej, jednak zazwyczaj jest to niebieski ekran z kilkoma kategoriami opcji.
1. Standard CMOS Setup – pozwala na ustawienie m.in. daty i godziny wyświetlanej w komputerze, a także zmianę konfiguracji dysków twardych czy napędów optycznych.
2. BIOS Features Setup – to opcje związane głównie z uruchamianiem komputera. Znajduje się tu jedna z najważniejszych opcji BIOS, a mianowicie wybór nośnika, który jako pierwszy będzie przeszukiwany przez komputer w celu znalezienia instalatora. Jest to niezbędne, jeśli chcemy zainstalować system operacyjny. W tym celu po wybraniu BIOS Features Setup, należy znaleźć opcję 1st BOOT Device i wybrać w niej CD-ROM, dzięki temu komputer będzie mógł w razie potrzeby uruchomić instalator systemu operacyjnego prosto z płyty.
3. Chipset Features Setup – zawiera opcje związane z pracą płyty głównej, można tu np. próbować zwiększyć wydajność komputera, jednak lepiej nie zmieniać ustawień domyślnych, gdyż może to nawet uszkodzić płytę główną.
4. Power Management Setup – to opcje związane m.in z zarządzaniem energią i ustawieniami uruchamiania i wyłączania komputera.
5. PNP/PCI Configuration – znajdują się tu m.in. opcje związane z urządzeniami znajdującymi się na szynie PCI (np. karta graficzna).
6. Integrated Peripherals – pozwala na konfigurowanie wszystkich urządzeń znajdujących się na płycie głównej, tzw. urządzeń zintegrowanych, np. karty dźwiękowej, sieciowej czy graficznej.
Uwaga!
Z pozostałych ustawień warto zapamiętać, że „Load BIOS Defaults” oraz „Load Performance Defaults” odpowiadają za przywrócenie ustawień domyślnych BIOS; „Save & Exit Setup” pozwala na opuszczenie BIOS i zapisanie wszelkich zmian w nim dokonanych, natomiast „Exit Without Saving” umożliwia bezpieczne wyjście z BIOS, bez zapisywania tego co się w nim zmieniło.
Czy mieliście kiedyś do czynienia z BIOS-em? W jakich okolicznościach się z nim zapoznaliście?
