Jeśli nie zastosujemy kompresji, kolor każdego piksela będzie definiowany osobno. Grafika rastrowa różni się od wektorowej tym, że wektorowa pokazuje obraz za pomocą figur geometrycznych, obiektów czy krzywych. W grafice wektorowej – nie mamy widocznych pikseli. Grafika jest rozciągalna do granic. W rastrowej natomiast rozdzielczość obrazka jest zapisana na stałe. Nie ma elastycznych możliwości rozciągnięcia obrazu. W przypadku nadmiernego powiększenia widoczne są piksele, co sprawia, że obraz jest nieatrakcyjny i nieprofesjonalny.
Grafika wektorowa jest wykorzystywana w kreowaniu logo, elementów wizualnych dla firm, billboardów – jednym słowem w szeroko pojętej branży reklamowej. Grafika rastrowa to np. fotografia.
Jakość obrazka rastrowego jest określana przez całkowitą liczbę pikseli oraz głębię koloru. W związku z tym, że ilość tych danych jest dość duża, powszechnym rozwiązaniem jest kompresja do JPG, która niestety nie jest bezstratna.
Tak wygląda JPG w całości. Poniżej mamy widoczną różnicę – pierwszy plik to jpg, drugi to „wyciąg” z Adobe Illustratora.
Widać piksele, efekt jest mniej ciekawy aniżeli w całości z Illustratora.
Do czego wykorzystujecie grafikę rastrową? Dajcie znać w komentarzu.