Objawy depresji są nieco inne u mężczyzn, w porównaniu do symptomów zgłaszanych przez kobiety. Panowie częściej skarżą się na bezsenność, brak apetytu, bóle stawowe i mięśniowe oraz przewlekłe zmęczenie. Są to zatem objawy związane bardziej ze zdrowiem fizycznym. Powodem pojawienia się objawów depresyjnych są zazwyczaj kłopoty w sferze zawodowej lub problemy zdrowotne uniemożliwiające normalne funkcjonowanie, czy np. utrzymanie rodziny.

Mężczyźni starają się jednak maskować objawy depresji, zakładają różne emocjonalne maski. Często uważają oni bowiem, że depresja jest oznaką słabości i życiowego niepowodzenia. O ile kobieta, istota emocjonalna i delikatna, może pozwolić sobie na okazanie psychicznej słabości, o tyle panowie przedstawiani byli zawsze jako jednostki silne, wspierające i nie załamujące się. Wywiera to oczywiście presję, nie pozwalając im równocześnie na okazanie swych prawdziwych uczuć. Panowie często popadają w różnego rodzaju „izmy” – alkoholizm, seksoholizm i tym podobne.

Najlepszym rozwiązaniem jest wizyta u specjalisty. Optymalne rezultaty daje psychoterapia (co najmniej kilkumiesięczna) połączona z przyjmowaniem leków antydepresyjnych. Niezmiernie ważne jest również wsparcie ze strony współmałżonka i pozostałych członków rodziny. Także przyjaciele – okazujący zrozumienie i oferujący swe wsparcie, są dla chorego podporą. Zazwyczaj to właśnie bliscy przekonują chorego do wizyty u psychologa, który pomoże w zrozumieniu i uporządkowaniu uczuć.

Bliscy mogą pomagać choremu na co dzień w dość prosty sposób. Oto kilka przykładów:

– przypominanie o konieczności zażycia leków;

– nie krytykowanie i nie okazywanie irytacji;

– zachęcanie do fizycznej aktywności;

– dbanie o to, by chory zachowywał higienę;

– motywowanie do przestrzegania i realizowania zasad terapii;

– okazywanie swego wsparcia poprzez bycie cierpliwym słuchaczem i rozmówcą;

– redukcja stresorów z otoczenia chorego.

Znacie mężczyznę, który cierpi na depresję? Próbowaliście z nim rozmawiać? Konsultował się ze specjalistą? Podzielcie się doświadczeniami.

PODZIEL SIĘ
Poprzedni artykułDepresja młodzieńcza – objawy
Następny artykułTerapia prowokatywna – co to jest, na czym polega?

Magdalena Paluch – jest studentką V roku na kierunku: Psychologia Kliniczna w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej oraz pracownikiem Stowarzyszenia. Uczestniczyła w licznych zajęciach praktycznych, głównie w Środowiskowym Domu Samopomocy prowadzącym działalność terapeutyczną i rehabilitacyjną. W roku 2004 uzyskała także tytuł zawodowy fotografa artystycznego. Psychologia to jej pasja i wiąże z nią swoją zawodową przyszłość.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here