Stres można kontrolować poprzez:

– UNIKANIE: Gdy zawodnik rozpozna sytuację powodującą stres, powinien dążyć do jej polubownego rozwiązania lub podjąć próbę uniknięcia. Np. dwaj gracze, którzy zawsze podczas treningu zwracali się do siebie w agresywny sposób, powinni trenować w innych godzinach lub ćwiczyć w dużym odstępie od siebie;

– POWTARZANIE: Stres może być redukowany poprzez częsty kontakt z sytuacją stresującą. Np. jeżeli zawodnik odczuwa silny lęk przed grą przy publiczności, powinien jak najwięcej treningów odbywać w towarzystwie możliwie licznej grupy obserwatorów. Pomoże mu to w przyzwyczajeniu się do bycia obserwowanym i złagodzi stres towarzyszący rozgrywkom drużynowym;

– PRZEMYŚLENIE: Jeżeli gracz uważa, że z jakiegoś powodu może nie być wydolny (np. wydaje mu się, że przegra, bo zbyt mało trenował i przeciwnik z pewnością jest lepszy), powinien uwolnić się od natrętnych myśli poprzez przemyślenie sytuacji.

Przykładowo: Czy faktycznie ćwiczył zbyt mało? Który element treningu ma opanowany, a który był dla niego problemowy? Takie przemyślenie wpłynie pozytywnie na zmniejszenie poziomu lęku. Dodatkowo może okazać się, że negatywne sądy na własny temat są wyolbrzymione i w rzeczywistości zawodnik posiada dość wysokie kompetencje, dające mu dużą szansę na wygraną.

Ponadto, w walce ze stresem niezwykle pomocne są techniki relaksacji, m.in.:

– MEDYTACJA/JOGA: ich uprawianie wpływa bardzo korzystnie na rozluźnienie całego organizmu, redukcję napięcia i oczyszczenie umysłu z negatywnych (wywołujących stres) myśli;
– AROMATERAPIA: stosowanie terapii polegającej na użyciu zapachowych olejków o działaniu uspokajającym, relaksującym i antystresowym;
– MUZYKOTERAPIA: poddanie się dźwiękom, ich intensywności oraz tempu sprawia, że ciało jest mniej naprężone, zaś umysł zrelaksowany.

Czy znacie inne metody na przezwyciężenie stresu? Dajcie znać w komentarzu.

PODZIEL SIĘ
Poprzedni artykułInwestycja na rynku FOREX
Następny artykułJak przezwyciężyć lęk w narciarstwie wyczynowym?

Magdalena Paluch – jest studentką V roku na kierunku: Psychologia Kliniczna w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej oraz pracownikiem Stowarzyszenia. Uczestniczyła w licznych zajęciach praktycznych, głównie w Środowiskowym Domu Samopomocy prowadzącym działalność terapeutyczną i rehabilitacyjną. W roku 2004 uzyskała także tytuł zawodowy fotografa artystycznego. Psychologia to jej pasja i wiąże z nią swoją zawodową przyszłość.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here