Największe rozczarowanie czujemy zazwyczaj, gdy zawiedzie nas osoba bliska. Ktoś kto jest cenny naszemu sercu – partner, przyjaciel, członek rodziny. To tym właśnie osobom najtrudniej jest tak po prostu „odpuścić”, zapomnieć. Z drugiej strony zależy nam jednak na utrzymaniu kontaktu… Gdy emocje nieco ochłoną, warto przeanalizować jeszcze raz całą sytuację.
Stałe zamartwianie się i ból, jaki towarzyszy nam po przykrym doznaniu powodują przewlekłe napięcie. To z kolei prowadzi do negatywnych uczuć, jak nienawiść, chęć zemsty lub bezsilność i chłód emocjonalny. Czy jednak przebaczenie drugiej osobie może skutkować pozytywnymi następstwami dla nas samych? Oczywiście, że tak.
Gdy odrzucimy w zapomnienie krzywdę, jakiej doznaliśmy:
– poprawi się nasze samopoczucie;
– zmniejszy się wewnętrzne napięcie, smutek i towarzyszący im często marazm;
– odzyskamy zdolność do odczuwania autentycznych, wyważonych emocji;
– nasza uwaga skupi się na powrót na życiowych celach i czerpaniu z nich przyjemności;
zmianie ulegną nasze relacje z osobą, która nas skrzywdziła, jednak od teraz będziemy świadomi czego możemy się po niej spodziewać.
sxc.hu
Jeżeli będziemy myśleć nieustannie o rozczarowaniu i bólu, jaki sprawił nam nasz krzywdziciel, zapętlimy się w wydarzeniach z przeszłości i staniemy się ich więźniami. Jeżeli nawet ciężko darować nam to, co uczyniła ta osoba, starajmy się wybaczyć mimo wszystko. Jeśli nawet nie dla niej, to uczyńmy to dla siebie, by uzyskać wewnętrzny spokój.
Czy umiejętność przebaczenia jest potrzebna? Czy są według Was krzywdy, których nie da się wybaczyć?
