Obserwacja. Pierwszym etapem, przez jaki przechodzi osoba po próbie samobójczej jest obserwacja medyczna, najczęściej podczas kilkudniowej hospitalizacji. Człowiek, który chciał odebrać sobie życie, może być poddany tej praktyce przymusowo, ponieważ w tym przypadku zachodzi uzasadniona obawa, że stanowi zagrożenie dla siebie lub otoczenia. Pobyt w szpitalu bez zgody pacjenta nie może jednak trwać dłużej niż 10 dni. W tym czasie dokonuje się podstawowej diagnostyki psychiatrycznej, której wynik decyduje o dalszym postępowaniu.

Farmakoterapia. Jeśli okaże się, że próba samobójcza była efektem choroby psychicznej, na przykład depresji, koniecznym elementem leczenia są środki psychotropowe. Farmakoterapia to pierwsze stadium radzenia sobie ze skutkami zaburzeń lękowo-depresyjnych. Dopiero po kilku tygodniach, kiedy zostanie przywrócona względna równowaga psychiczna, rozpoczyna się psychoterapię. Celem brania leków jest podniesienie nastroju chorego, a także eliminacja skrajnego stanu niepokoju i lęku.

Psychoterapia. Kolejnym elementem leczenia jest psychoterapia. Aby zapewnić maksymalną skuteczność tej formy kuracji, zwykle łączy się terapię indywidualną z grupową. Pierwszy z wymienionych rodzajów działań opiera się na nawiązaniu więzi pomiędzy terapeutą a pacjentem, dzięki czemu wraz ze wzrostem zaufania następuje przechodzenie na coraz głębsze poziomy terapii. Z kolei w grupie pacjent może przejrzeć się w oczach innych i spotkać się z ich reakcjami na swoje zachowanie.

Wsparcie. Problem osób po próbie samobójczej raczej nie kończy się wraz zakończeniem terapii, ponieważ epizody depresyjne i myśli samobójcze mogą powracać w różnych kryzysowych sytuacjach. Z tego powodu dobrze jest, jeśli taka osoba pozostaje pod kontrolą lekarza. Dzięki temu już pierwsze symptomy zaburzeń mogą zostać w porę zauważone.

Uwaga!

Okazuje się jednak, że nie wszystkie osoby, które zdecydowały się na próbę samobójczą, mają zaburzenia psychiczne. W takim przypadku terapia nie jest koniecznością i zależy jedynie od samopoczucia niedoszłego samobójcy.

Znacie kogoś, kto próbował popełnić samobójstwo? Jak mu pomagano? Co robiono? Podzielcie się doświadczeniami.

PODZIEL SIĘ
Poprzedni artykułCzy warto grać w gry na Facebook?
Następny artykułGTA 4 – jak zrobić glitch?

Agnieszka Czarkowska - absolwentka Polonistyki UJ, doktorantka na tym samym wydziale. Publikowała w pracach zbiorowych, książkach i czasopismach literackich. Interesuje się literatura współczesną, filmem oraz problematyką psychologii związków partnerskich.

 

Nasz specjalista pisze o sobie:

W literaturze, sztuce i życiu fascynuje mnie głównie jedno – fenomen ludzkiego życia we wszystkich jego przejawach, szczególnie manifestujący się w miłości. Już Freud odkrył, że eros jest główną siłą twórczą napędzającą nasze działania. Miłość erotyczna w swoich różnorodnych odcieniach: od nieśmiałego zauroczenia po namiętny seks stanowi nie tylko naturalną dyspozycję człowieka, ale również doskonały materiał diagnostyczny, na podstawie którego można wiele powiedzieć o innych dziedzinach naszego życia: kondycji duchowej, a także zdrowiu fizycznym. Dlatego myślę, że warto to zjawisko zgłębiać wciąż na nowo i odkrywać w nim własne coraz to inne oblicze.

 

 

1 KOMENTARZ

  1. Mój maż trafił do szpitala po próbie samobójczej jest tam juz 14 dni ma równiez problem z alkocholem za fes dni wychodz boje sie co dalej boje sie Jego bo po tych lekach nie jest sobą.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here