Pierwsze przyjaźnie dziecka potrafią przebiegać w dość burzliwy sposób. Dziecko odnajduje w grupie rówieśników swoją bratnią duszę i z tą osobą najchętniej się bawi i spędza czas. Staje się oddane koleżance czy koledze, jednakże gdy dochodzi do nieporozumienia potrafi równie szybko odciąć się od rówieśnika, całkowicie zmieniając swoje uczucia względem niego. Nagle najbardziej lubiane dziecko, nie jest już darzone taką sympatią przez naszego malca. Może się także zdarzyć, iż nasze dziecko odmówi pójścia do przedszkola następnego dnia. To naturalna reakcja.

Dziecko w wieku przedszkolnym dopiero uczy się jak reagować i rozwiązywać konflikty, a problemy często stanowią dla niego koniec świata. Szczególnie ważna jest postawa rodziców, którzy powinni rozmawiać z dzieckiem i zachęcać je do zwierzeń, jak również tłumaczyć i podpowiadać – jak może dojść do porozumienia z rówieśnikiem. Bardzo ważne jest, aby rodzice szanowali przyjaciela swojego dziecka, liczyli się z jego uczuciami, a także, żeby go akceptowali. Warto czasami zaprosić przyjaciela dziecka do domu, zrobić dzieciom słodki podwieczorek i zachęcić do wspólnej zabawy. Dobrym pomysłem jest zabranie dzieci na plac zabaw czy do wesołego miasteczka. Rodzice powinni dbać o kontakty towarzyskie swojego dziecka, nie chodzi o wyręczanie malca, ale o zachęcenie go do zabawy z innymi.

Pamiętajmy, iż pierwsze przyjaźnie dziecka są dla niego jednym z najważniejszym doświadczeń. Każdy człowiek potrzebuje, aby nawiązywać kontakty towarzyskie z innymi ludźmi, by mieć przyjaciół, którzy będą z nim dzielić swoje pasje i zainteresowania, służyć wsparciem i pomocą w trudnych chwilach. Dla małego dziecka jest to równie ważne, aby mieć kolegów, którzy będą się z nim bawić i wspólnie spędzać czas.

Czy Wasz maluch ma już pierwszą przyjaciółkę/przyjaciela? Zdarzają się kłótnie? 😉 Dajcie znać.

PODZIEL SIĘ
Poprzedni artykułNajczęstsze problemy młodych rodziców
Następny artykułPlan treningowy dla biegaczy

Sabina Maćkowicz - pedagog. Abolwentka Uniwersytetu Pedagogcznego w Krakowie. Od kilku lat pracuje z dziećmi, zaczynała jako opiekunka, poźniej wolontariuszka (m.in: w stowarzyszeniu Dać szansę). Doświadczenie zdobywała również w Dziennym Ośrodku Socjoterapii oraz Akademii Młodzieży.

 

Nasz specjalista o sobie:

Uwielbiam dzieci – ich spontaniczność i energię, a zarazem delikatność i kruchość. Od najmłodszych lat angażowałam się w różnego rodzaju akcje charytatywne i wolontaryjne. Pomagałam dzieciom z dysfunkcjami rozwojowymi. Etap ten był niezwykle trudnym doświadczeniem w moim życiu, ale także bardzo dużo mnie nauczył. Swój zawód wiążę głównie z wychowaniem przedszkolnym i wczesnoszkolnym. To wspaniałe uczucie patrzeć, jak dziecko się rozwija i móc mu w tym pomagać ...Mieć w tym swój maleńki udział...

Mam wiele innych zainteresowań, które są dla mnie odskocznią od codzienności. W wolnych chwilach chętnie czytam. Literatura to jedna z moich pasji . Lubię także aktywny wypoczynek – wyjazdy i spacery po górach, a w zimie jazdę na snowboardzie.  Podróże i odkrywanie nowych miejsc, to coś co mnie bardzo uszczęśliwia – jest to niewątpliwie część mojego życia.

Od dziecka moim zamiłowaniem było pisanie – stąd wybór studiów dziennikarskich.  Pisząc mogę łączyć swoją wiedzę z umiejętnościami, co daje mi poczucie ogromnej samorealizacji.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here