Socjoterapia zazwyczaj skierowana jest w stronę zachowania. Praca grupowa ma stworzyć warunki do pracy nad własnymi emocjami, podejmowania nowych doświadczeń i uczenia się akceptowanych społecznie zachowań. Korekta ma więc charakter leczniczy. Skupienia nie wymaga tyle analiza przeżytych doświadczeń czy negatywnych emocji, co praca nad aktualnym zachowaniem i wzmacnianiem osoby. Ważne miejsce zajmuje realizacja i osiąganie celów rozwojowych oraz wzmacnianie poczucia własnej wartości.
Dobór osób do grupy terapeutycznej powinien być przemyślany. Należy wziąć pod uwagę wiek uczestników oraz ich potrzeby. Podstawą rozpoczęcia efektywnej pracy powinna więc być diagnoza oraz zestrojenie ćwiczeń i zadań w zależności od otrzymanych wyników. W wieku szkolnym należy realizować przede wszystkim cele rozwojowe. Ramy działania wyznaczane są przez potrzebę zabawy, twórczości, zbiorowej aktywności i wsparcia osób dorosłych. Wspólnie spędzany czas, pragnienie przebywania w grupie powinno przecisnąć się przez wewnętrzne jednostkowe blokady, negatywne przeżycia czy destrukcyjne emocje. Oczywiście w oparciu o dobrze przeprowadzoną diagnozę podejmuje się również głębsze cele terapeutyczne. Podczas spotkań są wtedy przepracowywane trudne i bolesne doświadczenia. Uleczanie dotychczasowych przeżyć musi iść w parze z ich kompensacją, czyli z proponowaniem czegoś w zamian (autentycznego wsparcia specjalistów i grupy, realizacją zainteresowań i osiąganiem sukcesów).
Nawiązanie pozytywnego kontaktu z dzieckiem, wypracowanie jego zaangażowania w działania grupy czy wytworzenie choć minimalnego zaufania są podstawą do podejmowania głębszych działań terapeutycznych. W obrębie pracy terapeutycznej wyróżnia się nawiązywanie dialogu terapeutycznego, zajęcia z psychodramy, a także terapię sztuką czy zabawą. Ważne miejsce zajmuje trening interpersonalny zmierzający do przećwiczenia emocji i reakcji, a także wypracowania pozytywnych zachowań społecznych.
Warunkiem udanej socjoterapii są przede wszystkim wiedza, umiejętności oraz osobowość wychowawcy. Uprawnienia do prowadzenia socjoterapii zdobywa się drogą odpowiedniego kierunku studiów lub specjalistycznego kursu.
Co myślicie o socjoterapii? Macie z nią jakieś doświadczenia? Podzielcie się opiniami.