Podstawowe zasady gry w wista dla czterech graczy zakładają dla każdego gracza po trzynaście kart. Wraz z partnerem gracz ma za zadanie zebrać jak najwięcej lew. W wersji dla dwóch graczy również używa się najczęściej pełnej talii kart. Rozdającego karty wybiera się w wyniku przełożenia talii (rozdającym jest gracz, który odkryje starszą kartę). Obowiązuje starszeństwo kolorów oraz kart (A K Q W 10 9 8 7 6 5 4 3 2).
Osoba rozdająca rozkłada (w rzędzie) przed swoim rywalem oraz przed sobą cztery karty zakryte. W następnej kolejności układa przed przeciwnikiem i sobą drugi rząd kart zakrytych. Na kartach tworzących pierwszy rząd układa się przed drugim graczem cztery karty odkryte. Rywal obiera z kart odkrytych kolor atutowy lub też grę bez atu (BA). Potem gracz rozdający wykłada w taki sam sposób karty odkryte dla siebie. Resztę kart rozkłada się natomiast na drugim rzędzie zakrytych kart. Rozdaje się je na przemian dla przeciwnika i dla siebie do momentu, aż każdy z graczy dysponuje łącznie szesnastoma kartami. W sumie daje to trzydzieści dwie karty, a dwadzieścia pozostałych kart rozkłada się na przemian formując dwa stosy składające się z dziesięciu kart (dla przeciwnika i dla siebie).
Na grę w wista składa się dziesięć rozdań. Każdy z graczy ma możliwość wybrania gry bez atu (BA) tylko jeden raz. Na końcowym etapie gry występuje pewne utrudnienie które uatrakcyjnia jej przebieg: gracz, który wybiera kolor lub BA ma obowiązek obrać pozostały kolor czy też BA (jeśli do tej pory jeszcze go nie wybierał). Pierwszy ruch w rozgrywce należy do rywala gracza rozdającego. Gracz wykłada na stół jedną z kart odkrytych leżących obok niego. Jednocześnie gracz ten odkrywa kartę leżącą pod nią.
Uczestnik gry nie może dysponować stosem dziesięciu kart dopóki nie zdobędzie lewy. W sytuacji, gdy gracz, który rozpoczyna rozgrywkę uzyska szesnaście pierwszych lew, pozbawia rywala wszystkich rozłożonych przed nim kart i uniemożliwia mu korzystanie ze stosu dziesięciu kart. W trakcie rozgrywki trzeba bez żadnych wyjątków dokładać do koloru. Jeżeli gracz nie posiada koloru może przebić kolorem atutowym (sytuacja ta nie może mieć oczywiście miejsca w przypadku gry bez atu). Gracz może również „odpuścić” lewę.
Zdobywcą lewy jest ten, kto wyłoży starszą kartę lub przebije atutem. Za każdą lewę otrzymuje się jeden punkt. Trzynaście zdobytych lew zapisuje się jako zero punktów. Tak więc ilość brakujących lew (do trzynastu) określa ilość punktów ujemnych, a każda kolejna lewa powyżej trzynastu oznacza jeden punkt dodatni.
Jakie są Wasze ulubione gry karciane? W co, kiedy i z kim najczęściej gracie? Dajcie znać!
